Netgedichten

netgedicht (nr. 26.935):

De levenslust voorbij (in memoriam Simon Vinkenoog)

Hij is zijn hele leven jong gebleven
En blaakte elke dag van levenslust.
Als dichter gunde hij zich zelden rust,
Liet ieder horen wat hij had geschreven.

Zo heeft hij steeds de somberheid verdreven.
De marihuana was daarbij een must,
Hij was zich van de risico’s bewust
Maar niet van plan het roken op te geven.

Toen was er plots dat vuurwerk in zijn hoofd:
Zijn oude lijf dat kon zich niet verweren,
In één klap was zijn levenslust gedoofd.

Hij die zich nimmer wilde conformeren
En altijd zo in vrijheid heeft geloofd
Ook hij moest voor de dood capituleren.