Alle inzendingen over melker

stilte lief koester haar met woordloos gefluister luister naar haar bloemen die kleuren dansen op een speelse wind zij droomt in ijle tonen de muziek van mijn monoloog stroomt zonder rimpeling in de spiegelgladde zee van warmte en begrip zij is mijn thuis waar ik koning ben en onderdaan in haar kan ik weer samengaan wil melker…

delen in de prijs die jij voor leven betaalt is samenzijn de hoofdmoot die de rekening bepaalt of scheiden zich de wegen als de voordeur is betreden in kaartjes dit van jou of mij staan de buffertjes voor noodgevallen er alleen op eigen nota bij of zijn we samen zonder enig onderscheid delen alles met het kaartje wij wil melker…

in winterse scheuten knoppen de prille kleuren van lente al bolletjes bruinen aan randen spruiten vorstwitte stengels zwart aardse beschutting houdt warmte nog lang vast een micro klimaat waarin voorjaar ongezien kan gedijen om ons te verblijden met haar onverwacht schitterende lentepartijen wil melker 15/02/2019 www.wilmelkerrafels.deds.nl…

nog donkert herfst in de humus van nat blad wintert vorst sporadisch onder dit afdekkend pak het rustige is schijn onstuimig bruist en heelt de evolutiepijn daar ontkiemt wat ooit is geweest maakt lente al tot feest voor hen die in de aarde onrust voelen waar voorjaar is gaan woelen wil melker 03/01/2019 www.wilmelkerrafels.deds.nl…

woorden gestuurd uit de zomer van mijn hart verpakt in de mooiste lentekleuren zongen zij al voorjaar toen de laatste sneeuw nog niet gesmolten was wij die altijd samen spelden in diepgang ons gedicht opstelden om zo de warme empathie te leren van samen leven in proberen onze liefde op wit papier te kalligraferen hier wil melker…

was tot ik jou zag jij die nergens meer zelfs geen klein beetje wordt tussen gepast niet in de format die ik moet hanteren om iets van anderen te leren hij is volstrekt onvoldoende om recht te doen aan jouw talent en kwaliteit met jou ben ik een wereld rijker die in paradijselijke staat ons tot god en godin maakt wil melker…

de lach die ik in gedachten zag cirkelend tussen uitbundigheid en passionele intimiteit met in je ogen de horizon als lief perspectief we doken naar liefde in eindeloos diep kozen de verte want dichtbij was bezet overbrugden problemen die zo niet bestaan wisten elkaar in dit raken toch gelukkig te maken wil melker…

waar glas de wereld buitensloot bracht terreur in scherven dood inferno’s brandden door beton bewapend met geloof dat alles kon haat heeft de aarde met geweld gelijk gemaakt ground zero in oorspronkelijke staat het opgewaaide stof is weer gaan liggen hoe vaak zal een aanslag de wereld nog ontwrichten wil melker 11/09/2010…

er dwarrelen schaduwen langs de zon handen die ik niet kan grijpen ogen die me mijden in neergeslagen blik of afgewend gezicht helder waren wegen kleurrijk de contacten en warm de harten totdat schaduw viel de zon verbleekte en de kou opkroop ik had mezelf bloot gegeven in het licht van een verboden leven wil melker 27/…

gelopen en gesprongen later het praten toen gezongen samen met alles om ons heen lachend en met plezier op een wonderbaarlijke manier van twee kanten komend aard en hemels heerlijk dromend waar zij kleuren bloeiden zongen wij hun melodie vloeide muziek uit de charismatisch charmante lenteweelde van de bloemenwei wil melker…

verdriet maar zie het niet in ogen die bewogen kijken naar beelden die zij niet begrijpen het zijn kamers waar stukjes bestaan langs elkaar leven zonder samen te zijn ieder op zijn eigen terrein waar het ego mankeert desintegreert naar waaruit het is ontstaan terug met zucht zonder vloek tot een volgende groet wil melker…

alle stukjes van mijn leven een plaats gegeven deeltjes vroeger en nu van jou en mij geregen aan een rode draad die kenmerkend is voor mijn uniek bestaan en onderscheidend gaan naast de kleur bindt ook synthese in specifiek vergelijken ik heb al jouw selfies bij elkaar gelegd jouw rode draad heeft het paradijs gehecht wil melker…

hij werd begaan lachte om de consequenties zonder daarbij stil te staan zette vaart achter het leven wilde alles geven om het ultieme te bereiken in verder zijn dan haar gelijken toch werd zij gestopt verdween haar perspectief in een flauwe bocht ook zij heeft moeten leren dat rust noodzaak is om te relativeren wil melker…

vlaag van speelse weerspannigheid over spattende golven in de hoop op wat buit ook jij volgde de reis die hij maakte op de vlucht van wind met het plezier van een kind hopend dat hij zijn doel zou raken danste op het krullend wit van de zee proefde het zilt dat hij heeft genomen om samen aan een maaltje te komen wil melker…

in het wit van hun tanden zongen de ogen het trots en hooghartig lied jij bent de dief zij kenden hun rechten in de geschiedenis van het land wisten hoe het ooit is verkwanseld als waardeloos onderpand zij vragen geen aalmoes maar pure gerechtigheid de tijd zal het hen leren en die hebben zij aan hun zijd wil melker…

met water witte doeken in het donkergroen van de olijvenrust de tuinen van gethsemane in het voetenwas ritueel de groep is compleet als hij met hen spreekt en samen eet waarbij ieder van de woorden schrikt die hij tot judas richt hem is niets menselijks vreemd als hij dit wetend judas meteen al heeft vergeven wil melker…

niet meer aan verfletsten in contrast met strakke vormen intolerantie verbood het vloeiend zacht in elkaar opgaan naar balans had pigmenten versterkt de viscositeit nog soepeler gemaakt toch stokte het gaan pas in verwarmen mengde alles subtiel maar viel later weer terug in de starheid van een koude realiteit wil melker…

Wil Melker 7. Edwin van Rossen 8. Kerima Ellouise 9.Jeroen Swaan 10. Daan de Ligt Ik kom er aan! Ik haal ze in! Ik laat mijn hielen zien! Dichten kan ik voor tien!…

de stilte kwam hard aan de muziek was uitgedaan een zachte stem vroeg ons om weg te gaan buiten keek ik je aan jouw hand al in de mijne nog onbeslist wist ik de richting van ons gaan wij draalden de nacht was zacht een afscheid hier bepaalde waar en hoe het morgen was ik zag je oogopslag wachtte op je lach wil melker…

bloedgroepenstrijd naar het boek met dezelfde letters en woorden uit vroeger tijd geschreven door liefde voor naasten met een lach in het leven ja eindelijk jezelf mogen geven in zinnen van warm elkaar kunnen beminnen maar er wordt weer gestreden in plaats van gebeden uit het boek van gebed wordt de strijd voortgezet wil melker…

anderen op mijn schaduw trappen zwaaide en keek om hoorde slechts de echo’s van hun passen ben in het volle licht getreden mijn silhouet is nu verbannen uit het heden ontmoet de zwarte kat loop onder ladders door het onverwachte heb ik wel gehad leer eindelijk beseffen dat alles wat ik doe mijn schaduw ook zal treffen wil melker…

hebben het geklaard in gelijkheid hebben man en vrouw de eenheidsmens gebaard geen onderscheid in opvoeding en open seksmoraal de vrije keus en oude hoeksteen staan al tijdenlang diametraal vlaggen vaandels en gebalde vuisten dwingen tot nieuw leiderschap maar dat pad is al zo vaak belopen wordt de mensheid het nooit zat wil melker…

warme golven van de zomerzon dromen koelte en geruis van zee en strand rondom het volmaakt vakantie vieren klotst tegen pieren haast en stress hebben geen vat op het genieten van ons zonnebad de idylle is compleet als stilte rozige sluimer geeft totdat een strandbal uit het niets keihard knalt op ons glasservies wil melker…

speels draaien kleuren op de rollende bal beplakt met sterren twinkelen zij een miniheelal jouw handen bepalen in welke banen vingers volleren harmonie tot in het kleinste detail jij bent godin in de schepping vandaag ik was de nacht mag ik morgen mee naar het paradijs dat jij ons hebt gebracht wil melker 01/02/…

kleding op hun weg overal heen hier op de kruising van krachten barst energie ongekende lijnen verschijnen als nieuw spanningsgenie andere laden hun periode gebonden genade wachten op openbaren want daar bij de monolieten hoort geboorte zijn schreeuw zo is het altijd geweest in de geest van geschreven geschiedenis wil melker…

DANK EN GENIET WIL MELKER 06/07/2022…

mijn bewegen kwam mezelf te vaak tegen waar rust verblijven weinig inspannend maakt zie ik eindelijk mijn evenbeeld weer staan het kaatst de contouren van heden zonder overigens in controversiële details te treden op deze zomer zonnewende puzzelt mijn geluk want stilstand en bewegen komen nu nauwelijks van hun stuk wil melker…

geopend mijn blikken gericht naar eer en betekenis niet op de dans van vlot vertier in euforie van plezier maar in stilte met reflectie op normen en waarden zonder vuurwerk en donderslagen van hen die het willen maken op pad met persoonlijke verantwoordelijkheid voor een leven dat op aarde al naar de hemel leidt wil melker…

belang was kreeg een streepje naar de top vroeger moest men dat uit eigen zak aan de opdrachtgever bij betalen maar de echte schilder wist de talenten er al feilloos uit te halen hij voegde ongevraagd zijn stukjes magie aan de compositie toe want vakmanschap laat de inhoud ook meespreken al zijn de woorden reeds vergeten wil melker…

vermaalden dipjes ongemak verdampten laaghangende donkere gedachten klaarden op naar een hoger energetisch niveau waar de lach haar positieve spanning weer gaf ogencontact zonder kortsluiting zijn afspraakjes had ik mijn hand terug vond tussen jouw warme vingers die mij lieten weten dat vandaag zonnig zou heten wil melker…