79 resultaten.
Storm op komst
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 We hebben al een tijd niets gezegd
het is stil, het zeil staat strak
Zeedeining, niets aan de hand
een heldere dag, lichtblauw
zo ver ik kijken kan
En toch staren we allemaal
naar de belboei, alarmerend
verwaait het geluid
Geen vogels, windveren
Storm op komst
De oorlog lijkt ver weg
Er zijn vage berichten
over mobilisatie
Zal het ieder…
Chinese thee
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 25 De vrouw achter mijn zusje
kijkt naar buiten, ook haar man
is bezig
met zijn eigen gedachten
Ik vraag me af waarom
zijzelf langs mij heen kijkt
terwijl ze de afstand die zij voelde
juist wilde overbruggen
en nu voel ik die ook
Ze is veranderd
haar borsten zijn te vol
in het strakke truitje
en haar lippenstift is te rood
zo ongenaakbaar…
Zomerwond
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 25 De deur stond open
Er is iets gebeurd en ik
durf me niet te verroeren
Was er een man?
Waar zijn haar kleren?
Wat is dit voor geur?
Zal ik de politie bellen?
Haar hand ligt beschermend
tussen haar benen
Heeft ze me gehoord?
Ze kijkt niet op, er is iets
mis, moedeloos hangt ze
tegen het bed, het laken
op de vloer getrokken
onder…
Zomeravond
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 118 Op de veranda wachten we
op koelte, een frisse bui
Alleen bij ons brandt er licht
Niemand ziet ons
niemand is thuis
Waar zou hij aan denken?
Niet aan mij, gelukkig
ik heb het al warm
in mijn ondergoed
Ik houd me stil
anders krijgt hij nog zin
en dat duurt me te lang
De nachten zijn zo kort
we hebben slaap nodig
geen zweterige seks…
Tot de receptie belt
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 62 Uit de mode, uit de tijd, het is
niet anders, dan ben ik maar
onaantrekkelijk, erom afgekeurd
dat ik me zo opvallend vertoon
en overbodig de aandacht trek
Zo word ik gezien. Ik word gezien
en het smoezen vermaakt me
al praat er niemand met mij
En jij laat me weer wachten
tot de receptie belt
dat je er bent
Dus zit ik hier maar
wat…
Schilderswijk
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 935 en de tube lekt
maar het palet is kleurrijker geworden
vreemde tinten sluiten traag akkoorden
het vlees van Rubens is geheel bedekt
de Haagse school is overwegend zwart
verdwenen is het bonte dialect
met zware ziektes en de dood doorspekt
het maakt in Zoetermeer een nieuwe start
het licht van Rembrandt is er ver te zoeken
al maakt de nachtwacht…
Huisje aan zee
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 115 Jouw doekjes zijn allang droog
maar ik laat ze rustig wapperen
dan gebeurt er tenminste iets
op deze uitgestorven plek
Jij zit maar voor je uit te kijken
en neemt af en toe een duik
Daarna dep je voorzichtig
de haartjes op je schedel
In de bar vond ik je leuker
al zat je wel op te scheppen
over jouw huisje en het strand
helemaal voor…
Jouw straat
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 63 Het is nog vroeg, geen klanten
niemand op weg naar zijn werk
alles nog zoals gisteren
de brandkraan altijd paraat
en nachtrondes tegen diefstal
Hier doe jij jouw boodschappen
hier ga jij naar de kapper
hier wonen jouw vrienden
dit is jouw uitzicht, jouw straat
jouw wijk, jouw thuis
waar jij rustig kunt slapen
zonder akelige dromen
zo…
Over de straat heen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 51 Ze bukt, haar billen in de kijk
en zet haar schoenen weg
Nooit kijkt ze door het raam
Nooit kan ik over de straat heen
contact met haar maken en mij
en mijn verlangen blootgeven
Het is heet, het waait zo warm
door de stad, dat ik tussen ons in
ruimte zou laten, alleen lichtjes
haar strelen, niet tegen haar aan
liggen, en eerst het licht…
Pauze onderweg
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30 Pauze onderweg, te moe
om een dutje te doen
of hier echt iets te eten
wat ze niets eens hebben
Het is de moeite niet
om mijn jas uit te doen
ook die ene handschoen
laat ik maar aan
Was ik maar thuis, in bed
niet dat felle licht, niet die
eindeloos donkere nacht
nog te gaan…
Een kier in de tijd
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 66 Schuin valt de zon
langs de schaduw van de uitbouw
op de drempel van het huis
op de vrouw in de deur
Wat heeft haar gelokt
naar deze voorpost van het oude?
waar geen pad meer is
om er te komen
waar geen hek is, geen grens
waar alles open ligt, leeg
zonder een begin
van ergens heengaan
De gordijnen kieren
haar hemd valt open
en…
Alles inbegrepen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 87 Op aangewezen keuzedagen
stap ik uit de orde
van mijn werk in de rij
voor nuttige verpozing
Het graan komt op
de zon broedt de korrels uit
en kleurt de winter uit onze huid
Alles is inbegrepen, extra's
kunnen ter plekke geboekt
en op gepaste wijze genoten
worden in een van de vleugels
Zo vliegen we een week lang
rondjes in onze dromen…
Kamer in de hemel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 22 Zonder de lasten
ervan willen leven
in de stad, boven
de schoorstenen, schoon
schommelen in oma's stoel
voor het erkerraam
de sluimerende monden
van de pokdalige daken
te zien ontwaken zonder hun gif
te hoeven ruiken en het dan
ook nog eens in te ademen
uit solidariteit met ieder
die snel moet leven
in de stenen wereld
waar alles…
Rembrandtcyclus 19: anno 1669: Rembrandt sterft
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 240 schept zwarte plekken in mijn geest
van alles dat ontnomen is
ontgoocheld en vervlogen is
verpulvert langzaam ook mijn leven
uit jouw leven weg
jij dartelt in mijn schaduw kind
evenzo als Titus deed
wat bijna niemand weet, Cornelia
dat jij nog nooit door mij
geschilderd bent maar bij toeval
treffend op het meisje lijkt
dat middenin ’de nachtwacht…
Kijken naar de hond
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 Ik word te dik
Ik kan geen kant op
Het gras staat te hoog
Niet voor Collie
Zij voelt zich hier thuis
Voor mij is het een sprookje
van Grimm, het bos is donker
het maakt de hele nacht geluid
en duwt tegen het huis aan
dat niet zo mooi is als het lijkt
met het luxe glas, de tierelantijnen
en de luifel boven de deur
Het is de hele dag…
Het hemelbed
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 81 Dwalend loop ik langs de winkels
die het pikkedonker minder eng maken
al weet je nooit wie er opduikt
en dat zou geen droomprins zijn
die met mijn liefde zijn betovering
kan doorbreken, zodat op slag
de etalage een huwelijksbed
met hemelsblauwe doeken is
en we wegens het versmaden
van de kauwtabletten een klysma krijgen
om het verleden…
Gedroomde Supervrouw
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 36 Ik stel me voor hoe ik hier zit
gezien vanaf de brug, met de donkere kamer
achter mij, waaruit heel even de hand
van een schim zou kunnen opdoemen
om mij, uit het zicht, een duw te geven
zodat ik te pletter val, zoals dictators
dat met tegenstanders laten doen
Ik droom er wel eens van
dat ik hen en hun opvolgers uitschakel
om de repressie…
Zoals gewoonlijk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 86 Hij is te laat, zoals gewoonlijk
Het is zijn auto, hij beslist
wanneer we naar huis gaan
Als hij tenminste nog komt
En na het feest zal hij zeggen: 'Kom
het was toch een leuke avond!'
maar als hij zo nodig moet
zal ik hem, zal ik hem
laten komen tot hij schreeuwt
om genade - niemand die het hoort
De wind zal waaien, het gras zal wuiven…
Onweer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 79 De nachtwacht opent snel de deur
en schiet z'n peuk in 'n bliksemschicht.
De hond dankt baasje met een blaf
en schudt het onweer van zich af.…
Snackbar
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 83 Het is hier te hoog
en te kaal, en die man
zit zo onhandig
naar mij te kijken
Hij heeft blijkbaar niets
te doen en kijkt verkrampt
langs mij heen, loensend
naar mijn borsten
Ook zijn tweede sigaret
kalmeert hem niet
zijn duim staat strak
van begeerte
Ik kan nergens heen
er zijn geen winkels in deze wijk
om in te ontsnappen
als hij…
Bij oma op het balkon
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 Oma verveelt zich, ze wacht
op mijn huwelijk en fantaseert
misschien wel dat ik zwanger word
Hoe zou dat geweest zijn
met opa en haar in bed?
Daar praten we niet over
wel over de middagen
in de zon, alvast wat kleur
opdoen voor de zomer
Dat had zij ook wel gewild, maar
toen werd daar anders over gedacht
Trouwens, bikini's bestonden…
Decorstuk
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 52 Op de foto zie je niet
dat het water stil staat
en kun je denken
dat de zee het land al bijna
genomen heeft en het huis
binnenkort weg zal drijven
Een mens moet nu eenmaal
andere standpunten innemen
om iets te weten te komen
en in de wereld te blijven
leven, niet in schijn, decor-
stukken van de eigen fantasie
leeg, tenzij acteurs…
Ochtendzon
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 513 In de ochtendzon op het bed
voor het wijd open raam
adem ik de wereld in en
mijn adem de wereld in
Ik voel geen liefde meer
van hem, alleen zijn zorgen
Praten wil hij niet. Het leven
stroomt langs ons heen
Hij is een goede man
toch zal ik weggaan
naar een nieuw huis
leeg maar licht en ruim…
Viaduct over het spoor
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 28 Het zal niet lang geduurd hebben
dat mijn ouders iemand meestuurden
wanneer ik de treinen ging bekijken
na school en in het weekend
Veel te vaak, vonden ze, maar
ik stond daar graag, op de brug
bij het station, juist in dit stadje
passeerden er oude modellen
Ik ken ze blind, aan hun geluid
de trilling van het viaduct
hun geur als het niet…
De grot
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 203 's Avonds op kantoor
Het raam staat hoog
Langsdenderende treinen
waaien koelere lucht binnen
Mijn collega denkt
Ik ruim de mappen op
De tijd zou hier stil staan
als er geen licht door de kamer reed
Ik trek het raam dicht
en het rolgordijn
Hij doet het licht uit
We gaan
Zonder iets te zeggen
sluit hij af
Tot morgen
weer…
Echte billen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 247 Even vliegt er een vlek over
de muur, een meeuw
de avond broeit en ik
lig in mijn hemd op bed
terwijl ik Plato lees, de gelijkenis
van de gevangenen in de grot
Ik hoor mijn man, sla snel
het boek dicht en draai me om
met mijn rug naar hem toe
doe ik alsof ik slaap. Hij komt
naast mij zitten, onprettig
warm tegen mij aan
Mijn…
La grande bellezza
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 289 Het filmpaleis is liefdadigheid
voor liefhebbers en oude mensen
ik help hen de tijd door
kijk mee en leer
de teksten, Mama Capra:
grote schoonheid is het leven
van de droom van je zintuigen
Ze wordt weggestuurd
van de markt, met haar
zelfgemaakte geitenkaasjes
Thuis in haar paradijsje
de vroegere bedding van de beek
mijn dagdroom in…
De mensen in hun huizen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 28 Dagdromen in de toren
van beton, het kantoor
bemannen, dat gaat wel
op een zonnige dag
Ik hoef alleen maar mijn neus
naar buiten te laten wijzen
de schoorstenen te tellen
en niet op wolken te letten
Er komt toch niemand
alleen ik, 's ochtends
met een lunchpakket
en een leeg hoofd
voor nieuwe ideeën
over de mensen in de huizen
beneden…
De avond valt langzaam
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 269 Mijn lief, mijn lief
en ik vervelen ons
dagelijks, hij kijkt rond
op internet en ik oefen
om hem niet te storen
vingerzettingen in de lucht
ik zal weggaan, verhuizen
en hij? zit zich te verbijten
op zoek naar een uitweg
langzaam valt de avond
geruisloos sluit ik de piano
kon ik hem maar helpen
voet voor voet vier passen
tot achter…
Tussenplaats
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 114 Alleen de radio nog
de verhuizers vertrokken
mijn huis een tussenplaats
een pauze in de straat
Ach de binnentuin
eekhoorns, hoge bomen
voor het raam staan, warmte
op mijn gezicht, in mijn kleren
De kamer is nu mooier
zonnig leeg en aangeveegd
met een vensterbank muziek
die ik straks mee zal nemen…