Mystieke ontmoeting
netgedicht
Ergens in het stille bos koeren duiven,
ik loop er in dichte mist gevangen,
zie hoe ijspegels, die aan bomen hangen,
zacht en weemoedig rinkelend wuiven.
Bij het ven zie ik plots mijn vader staan,
op het ijs liggen dode meeuwen,
heel lichtjes begint het te sneeuwen,
vader kijkt mij doordringend aan.
Bewegingsloos blijven wij waar we zijn…