totaal overbluft
hangen de gebroken zijden draadjes
van mijn leven
nog ragfijn na te trillen
aan het plafond van pijn
langs de draadjes glijden druppels
van zieleweerschijn, traan en zweet
ben driftig op zoek naar mijn laatste hartslag
en hoop dat jij dat weet…
hij
na begroetingsritueel
zijn nonchalant entree
ogen draaiend
en een denkbeeldige
vriendin in
afscheid aaiend
kiest hij een vriend
als springplank
voor zijn diepe duik
in de aandacht fuik
onnozel paraderend
langs hun nieuwsgierigheid
de laatste roddels strooiend
wint zijn aanhoudendheid
de kaarten zijn geschud
zij zijn al overbluft…
Jan prees altijd zichzelv', en, wat een ander kon,
Jan zei steeds onbedekt, dat hij 't nog verre won.
Maar Piet zei: ,,Hoor, o , grote Jan!
Ik weet slechts éne zaak te noemen,
Die jij kunt, maar geen ander kan:
Jou roemen."…
Kunstenaar was hij in spel en taal
6 Een Oscar Wilde van wending en vernuften,
7 het logiesj redeneren overblufte,
8 hij bracht gewoon het puntje bij de paal
9 Als trainer voelde Johan zich goed thuis,
10 geen wedstrijd werd gewonnen of verloren,
11 El Salvador had immers steeds gelijk!…
vele tranen snikkend
tegen de angst, want die is verstikkend
letters op papier
letters, woorden die vragen, schreeuwen
om geschreven te worden
ritmisch opvolgend
stilte van de punt
of de komma
uitroepteken
weldra
ja
laat je horen, schreeuw mee
tegen deze perspectiefloze, gehersenspoelde zwakkelingen
meegezogen door het vergif, overbluft…