je neigt je blik
zoals een klaproos freel
haar hoofdje knikt
en bloed bezinkt
je bloeit verloren
op een uithoek
van mijn buitenoog
je adem hijgt huiddun
tot in de traanhoek
van mijn binnenoog
geen tranen ogen
zoveel deemoed
als je papaverrood.…
Een klaproos klappert in de wind
verhaalt van loze dromen
verlamt de handen van een kind
een klaproos wappert in de wind
papaver schreeuwt tot bloedig rood
en droomt zijn dromen van een kind
een klaproos klappert in de wind
herhaalt zijn loze dromen.…
Ik zie je mond,
verdord papaverrood,
je tanden, die
in honger groot
het brood aan stukken braken,
verbroklend op het laken
en ‘k hoor je klagen
wijl ’t verzwond eer nog de nacht wou naken.…