je zit voorover in je stoel op wielen
hangt zwaar naar voren in je slaap
de nek valknakt haast los van boven
de rug daaronder als van een bultenaar
het grijze haar nog deftig in de krul
de handen rustend de polsen zwaar
zo zit je lijdzaam al de uren vol
en telt heel stil de grijze dagen rond
wacht dapper met geduld op ons
en rijgen zich de…
Bedje wordt opgemaakt
Maar ik krijg wel gevangenisketens om mijn voeten,hals en polsen
Ja zo zal het moeten zijn.
En buiten vliegen de lieve vogels
En ik mag nu moe zijn,moe zijn,moe zijn en slapen zolang als ik nog leef…