Zo stil terwijl exploderende projectielen flitsten
zo dichtbij kwam het gekleurd licht uit het luchtruim
de nacht werd gesluierd in een deken van mist
die stilte herkende ik als ons droombeeld van de dag.…
nylons thuisgelaten
hoe moedig repten de allerjongsten
hun magere beentjes
om in de maat te blijven
en scheurden haast hun liezen
om de grote passen van de ouderen
bij te houden
de majorettes zijn voorbijgekomen
en laten feestelijkheid in de lucht achter
ok, af en toe valt een stokje op de grond
en stuitert verder als een ongestuurd projectiel…
Wordt het niet tijd
dat wij censorcommissaris
Bullebak verwittigen
dat onze helicon,
het heilige der heiligen,
wordt geïnfiltreerd
door een geretardeerde
puber met rondvliegende
verbale projectielen?
En dat hij deze onverlaat onmiddellijk in de boeien slaat?!…
niet eeuwig leven
in hemelse sferen en godlijke nectar
Of is het mij om het even
Zoek ik het kwaad of gewoon een verzet
Wortelen of blijven zweven
Vechten met passie voor al ik begeer
Of leven met een zeven
Verwarring alom, noem mij Legio,
Quatre Saisons in mijn wezen
Zo sta ik bekend in mijn regio
En dat zal me boeien
Een ongeleide projectiel…
En dan de durf het toe te laten
wanneer gedachten,
als ongeleide projectielen,
schier iedere richting missen
en woorden,
even letterlijk als figuurlijk,
met je aan de haal dreigen te gaan.…
afschrikwekkend
met hoevelen tegen hoevelen in de wiet en het mais
de sergeant pakt de telefoon,
wel honderd zegt hij of nog meer
de vuurmonden zijn aan de rookpluimpjes te zien
midden voor ons zeker drie
van rechts schieten de mortieren
we trekken terug, verschansen ons
het hergroeperen valt niet mee
onze training geeft zekerheid
de projectielen…
Zie ook het netgedicht "Marjolein Eijsvogel", sonnet van Marino van Liempt uit de bundel "Sportgedichten" (2021): een sonnettenkransenkrans onder redactie van Bas Jongenelen en Marino van Liempt, met bijdragen van Bas en Marino en verder 'onze' dichters, onder wie Inge Boulonois, Anneke Haasnoot, Bart Adjudant, Arjen Keene en Max de Lussanet.…