Netgedichten

netgedicht (nr. 29.091):

Verstand en Gevoel

Muziek streelt mijn oor, de zon mijn gezicht,
Luierend in de patio
Haar ranke vormen, haar honingstem
botsen met mijn ratio

Sta ik dan op, kom ik overeind
Blijf 'k een verslagen Gulliver
De fluit in de verte uit andere tijden
doen mij de drang tot rijmen vermijden

Breek ik me los uit je gouden kooi
Wil ik niet eeuwig leven
in hemelse sferen en godlijke nectar
Of is het mij om het even

Zoek ik het kwaad of gewoon een verzet
Wortelen of blijven zweven
Vechten met passie voor al ik begeer
Of leven met een zeven

Verwarring alom, noem mij Legio,
Quatre Saisons in mijn wezen
Zo sta ik bekend in mijn regio
En dat zal me boeien

Een ongeleide projectiel,
Van engel tot kameleon
En ergens in de eenzame straten
Speelde een vrouw de accordeon

To be AND not to be,
Voor mij is dat het antwoord
Een klein geschenk uit het verre oosten
En dat ik denk en daarom ben
Kan mij niet langer troosten