In 't dorp is 't dan soms lastig, om aan een stoel te raken,
en d'oranje vesten weten voor wie z'en putje maken.
Met enigszins gedempte stem, wordt nog lang nagepraat,
in 't dorpscafé, bij pot en pint, hoe snel het leven gaat.
Toch is het dikwijls even zwaar, geen mens wil naamloos dood.…
En in 't putje des winters dan nog! Hoe snijdt
als messen de vlijmende wind en splijt
alomme de aardkorst open !
Wat deed u verlaten uw outertroon?
Wat bracht gij naar hier Heer Jezus, uw Zoon,
in wie wij geloven en hopen?…
Zoals het gaat staart,
Haren uit de weg, het putje open
Zodat het water weg kan lopen.
Zonder riool meurende frisse dennengeur
Krijgt het sanitair als een spiegel een reflectieve glanskleur.
Met een blik op oneindig wat een mooi gezicht,
Licht verlicht, allicht doe ik het gebouw dicht.…
Jij bent
het water en ik het putje en de kraan, die
staat al zo lang open… Ik slik elke
druppel, elke spetter met zo veel liefde
in en steeds proef ik de passie, soms
gepaard met de scherpe smaak van
tandpasta en een bittere zeepgeur.
En door alles heen, proef ik ook
jou.…
432
Bezig met laden