Alle inzendingen over raymond van het groe

Bijna niemand zo ontroerend als deze man Belg der Nederlanden Amsterdammer der Belgen de man die is wat hij zingt Alles ligt vast Blijft nog de vraag Wat is het nummer van God…

Het is donker hier en ik slenter wat. Het voelt niet onaangenaam, het is een briesje dat langs mijn gezicht waait. De lucht is onheilspellend, maar ik slenter door, het is niet zonder doel, mijn gedachten nemen me soms in beslag, soms zijn die gedachten pijnlijk. Maar slenteren helpt zelfs door het donkere onheilspellende herfstweer.…

ik heb het ik wil het niet ik ben bijna dood hoe kan ik dit verhelpen mijn leven staat op stelten…

De dag De dag gaat voorbij Een dag als alle anderen op één ding na. Het is stil, als ik thuiskom, alleen de katten zijn blij. Ze rennen naar me toe en ik geef ze een aai over de bol. Redje knort en en spint, Sil draait weer als een tol. Het is stil, zou het onderhand wel gewend moeten zijn, als je er was, was je er niet. En nu je er niet…

Wie de rust zoekt in zichzelf Kijkt niet naar anderen Die zijn immers rusteloos Wie de rust zoekt in zichzelf Kijkt naar binnen ipv naar buiten Wat je van binnen voelt zie je niet altijd aan de buitenkant Wie de rust zoekt in zichzelf Droomt over morgen, maar beleeft het vandaag Wie de rust zoekt in zichzelf Snapt niet wrom anderen…

Het zandmannetje is gearriveerd, zijn bootje stevig afgemeerd, Uit zijn zak haalt hij een volle hand met dromen gevuld zand Dromen zo mooi en fijn hopelijk zullen ze voor mij ooit werkelijkheid zijn…

Iedereen moet op zijn tijd keuzes maken. Tussen het een of ander, die wel die niet, zovele smaken. Wat lekker lijkt van de buitenkant, Kan weleens tegenvallen, die zetten we even aan de kant. Zulke mooie verhalen, De een nog mooier dan de andere als het dan niet waar blijkt te zijn, dan is het balen. Hoe kom je achter de waarheid van hoe…

Gisteren rekende ik voldaan honderdveertig pond af voor een Japanse maaltijd voor drie personen. Ik zou het betreuren als ik arm was. Nu zit ik met een flesje kraanwater op het gras in het park en ben halverwege Rutger Bregman’s boek over het basisinkomen. Ik zou me schamen als ik rijk was.…

In mijn tijd hier, was destijds zomer erg mooi Capital Ulaanbaatar koudste hoofdstad van de globe 1350 m. boven zeeniveau Siberisch koud In Terelj Nationaal Park vliegt ware tijd zonder vleugels 'Melkhi Khad' is Mongools voor de 'Turtle Rock' Een God-geschapen moloch die een condor doet landen op de waar traagste, van deez' groe…

Met dank aan Raymond Queneau, die schreef: C’est en écrivant qu’on devient écrivon, oftewel : Al schrijvend word je schroever. (Dit gedichtje past mooi bij het boekenweek- thema, hoewel dat niet de oorspronkelijke opzet was. Zie ook Dirty dancing!)…

Zij zaten samen voor een gouden glas, vroeg in de ochtend, aan een koel terras. Zij dronken niet; tenzij elkanders ogen, met blikken die — zo bitter jong — niet logen, en spraken niet: de taal der liefde was hun vreemd of geen van beiden boeken las. Zij keken mijn kant uit en zagen niet hoe spot in mij worstelde met verdriet.…

de maagd maria mij verschenen openbaarde mij haar benen hetgeen een zalig uitzicht bood op haar onbevlekte schoot ik prees de heer mijn lieve heer de maagd Maria is niet meer weet u waar ze mij op wees 't is zo zonde van het vlees mijn lust die heb ik uit gestort op zoek naar eeuwig leven aan vlekken was er geen tekort die heeft ze…

Mannen die gedichten schrijven zijn bijna altijd winnaars ze hebben strak gespierde lijven het zijn waanzinnig goede minnaars ze verplaatsen zich per BMW fietsen nooit eens door de regen hen gaat altijd de wind mee windkracht acht of negen we schrijven vaak over het leven o o o wat gaat het slecht daarin ben ik heel bedreven meestal meen…

De kinderen zijn 't huis uit, we zijn dus alleen, met alleen de kleinkinderen af en toe om ons heen. 't Was even wennen in 't begin toen de eerste de deur uitging. En nu, nu weten we niet beter meer, we zien ze om beurten een enkele keer, ze hebben 't druk en leiden hun eigen leven Maar waar zijn die kleintjes toch gebleven?…

Heel in 't begin zijn 't vlinders in je buik. Daarna wordt 't verliefdheid in je hele huid. Het zit in je wezen, beheerst je bestaan, en niks is meer hetzelfde want het is zo spontaan. Als de bliksem de hemel doorkliefd, Ja dan zeg je, ik ben verliefd!…

De wereld is gemoderniseerd van boven naar benee Natuurlijk is dat niet verkeerd maar zijn we wel tevree? met wat we hebben, krijgen en doen? Of zijn we tegenwoordig helemaal niet beter af dan toen?…

Wolk neem me mee, je gaat zo hard waar ga je heen? Wind neem me mee of doe je dat alleen met wensen en gedachten en kan de rest wel wachten, tot de storm in m'n binnenste geluwd is en ik de meest belangrijke dingen niet meer zo erg mis?…

Wat kan 't raar lopen in een mensenleven, het begon ongeveer 20 jaar geleden. Na een huwelijk van precies 10 jaar gingen mijn ex en ik uit elkaar. Ik leerde na verloop van tijd een man kennen die vrijwel dezelfde voorgeschiedenis had, 't eind van 't liedje was dat ik opnieuw in 't huwelijksbootje trad. Met in dit huwelijk het schrille…

November/december 2001 Behoorlijk geschrokken zijn we van de week, je kwam binnen, had het benauwd en zag zo bleek. Binnen 3 minuten zaten we bij de dokter in de praktijk, daarna in stroomversnelling, besef van tijd een beetje kwijt. Binnen een uur lag je op intensive-care vanwege een infarct, dat hakt er stevig in, 3 dagen ben je er nu, opstandig…

De mooiste en tevens de ontroerendste gedichtjes zijn door hem op papier gezet. De woorden kregen bijna gezichtjes, 't was warempel bijna net of 't over je eigen leven ging. Ieder kon zich erin vinden, vond ze mooi en dat zijn ze ook. Je hebt de mensheid wat gegeven, je nalatenschap is groot. Zou er ooit nog iemand komen die jou evenaren…

Weemoed,heimwee naar wat eens was, wat nooit meer komt, wat groeit als gras. Verlangen naar vroeger,nee toch niet, kleine kinderen, 't is net of je nu pas ziet, dat jeugd veel te snel gaat voor je 't weet 't op eigen benen staat. Heb ik dan wel stil gestaan, of ben ik eraan voorbij gegaan. 't Lijkt als gister, is toch 20 jaar geleden…

Kan iemand me vertellen, hoe ouder worden gaat, komt ie met rasse schreden, komt ie vroeg, of komt ie laat, komt ie gister, laat of heden, komt ie eerder of te laat, of komt ie gewoon, en is dat waar 't over gaat? Komt ie met of zonder gebreken, da's een vraag waar geen antwoord op komt. Dat weet je pas, als je hebt bekeken, op welke…

Niets is voor altijd, alles is tijdelijk, bij alles wat je doet. Je wordt geboren, "doorloopt" je jeugd, gaat naar school, zoals 't moet. Je krijgt een baan en doet je best, werkt je te barsten en de tijd doet de rest. Je krijgt verkering, verloofd en gaat trouwen, krijgt kinderen, maar ook die kunnen de tijd niet tegenhouden. Je…

1 dochter heb ik, maar eigenlijk zijn 't er 2, die van mijn echtgenoot "doet" in gezinsverband gewoon mee. Welliswaar heb ik 'r niet zelf gebaard, toch is ze me, als dochter "van hem" net zoveel waard. Je moet volwassen worden om te realiseren dat iedereen op elke leeftijd nog wat kan leren. Dus lieve dochter, bij een andere…

3 kinderen heb ik, eigenlijk 5. 3 van mij en 2 van mijn man, dat staat buiten kijf. Met 2 van mij en 1 van hem is er goed contact. Met 1 van hem en 1 van mij hebben we 't wel gehad. Die van mij, die is verslaafd en doet alles verkeerd. Die van hem, is houden van haar vader domweg verleerd. Leuk is 't niet maar we denken nu 't is…

De avonden worden langer, de lampen gaan aan, ook de kaarsjes gaan branden, wie kan ze weerstaan? Die lichtjes, zo simpel, gezellig en fier, bezorgen menige kamer knusheid en plezier. Dat een simpel lichtje zoveel teweegbrengen kan, dat is toch geweldig, dat is te gek, man. Dat de zomer voorbij is, daar doe je niks aan, maar die…

ik plaats de woorden hier en daar maar waar ik ze ook zet het blijven woorden naast elkaar niveau niet je- van- het gammel als een oude fiets een sonnet met lekke banden luchtig ledig helemaal niets poëzie met losse handen buiten zinnen ben ik zelden in de regel helemaal niet ik schrijf niet om te vergelden geen exploitatie van verdriet…

Nooit schrijf ik geen gedichten meer heb ik mezelf ooit beloofd en inderdaad ik doe het weer van al mijn rust beroofd ik plaats de woorden hier en daar maar waar ik ze ook zet het blijven woorden naast elkaar niveau niet je van het toch heb ik dit voor jou geschreven en als groet aan jou bedacht in de hoop dat je heel even of iets langer…

In Den Haag is Barney toegejuicht Omdat hij de Embassy weer won. Hij was de beste en zonder pardon Heeft hij de Britten weer eens afgetuigd. Politici die darten met gevaar. Die richten steeds hun pijlen op elkaar.…

Beste jongen, toen ik laatst in jouw mouw zat - een gekke plaats voor heersers uit Turkije - dacht ik: ‘Eruit! Dan gaan ze bakkeleien!' (Jammer dat in er jouw mouw geen vrouw zat) Voor jou ook nog een goed doordacht idee 'Doe eens normaal man', groetjes chimpansee! Erdogan…