Aan een terras
Zij zaten samen voor een gouden glas,
vroeg in de ochtend, aan een koel terras.
Zij dronken niet; tenzij elkanders ogen,
met blikken die — zo bitter jong — niet logen,
en spraken niet: de taal der liefde was
hun vreemd of geen van beiden boeken las.
Zij keken mijn kant uit en zagen niet
hoe spot in mij worstelde met verdriet.
Inzender: F.F., 14 januari 2018
Geplaatst in de categorie: emoties