Alle inzendingen over reppen

tonen samen mengt, Als gij ’t zet op hoge wijzen, En, met schel en scheller slag, Alle zangen dooft in ’t rijzen, Zanger van de nacht en dag; Als ge een stilte weet te scheppen, Door geen lispeling gestoord; Als geen blaadje zich durft reppen…

Eerst in de warreling van 't zich ontvouwen, kronkelt het zich nog en klappert een wijl, maar heeft het eenmaal de koelte gegrepen en van de wind zich verzadigd, dan doet het zich de gretige vaartuigen reppen, 't opene van het verschiet tegemoet.…

tot leven stilletjes in vruchtbaar water geborgen boetseert zich het mooiste geschenk van leven van erwtje klein tot heuse familiestaak met oogjes als diamantjes en een mondje dat lacht alles komt er op en eraan van vingertjes en teentjes tot een neusje zacht als mijn hartje – in echo kloppend – mijn bestaan bekrachtigt begint men te reppen…