Alle inzendingen over schmidt

Toen ik verloofd was met René die zoveel hield van Hemingway, las ik het werk van Hemingway omdat dat werk me zoveel dee. Maar toen het uit was tussen ons toen kreeg ook Hemingway de bons. Daarna was ik met Guus verloofd en kende Ibsen uit mijn hoofd. Later, met Peter, hield ik zo enorm van Valéry Larbaud. Maar ik ben nooit verloofd geweest…

Die bleke wangen, levens laatste schans, 'n vege strijd nog en 't is al gevloden. Vlucht dan dat ene ook, zo grif geboden, Schuchter aanvaard - slinkt dan voorgoed haar glans, als zonk van 't laatste rood de laatste vaan? Moet ook dat éne - eerst in schroom gemeden en toen gedeeld en fluisterend beleden - Met het verwonnen leven ondergaan…

Ik heb zo te doen met acteurs. Ze moeten zoveel acteren en altijd in andermans kleren, ik heb echt te doen met acteurs. Waarom wordt men ooit acteur? Het komt hier op neer, strikt genomen, dat men door een deur op moet komen en af moet gaan, ook door een deur. En al wat men doet daartussen zal altijd weer afgekraakt worden door wezens…

Dit is het land, waar grote mensen wonen. Je hoeft er nog niet in: het is er boos. Er zijn geen feeën meer, er zijn hormonen, en altijd is er weer wat anders loos. En in dit land zijn alle avonturen hetzelfde, van een man en van een vrouw. En achter elke muur zijn and're muren en nooit een eenhoorn of een bietebauw. En alle dingen hebben…

Toen ze een meisje was van zeventien moest ze een hele middag erwtjes doppen op het balkon. Ze wou de teil omschoppen. Ze was heel woest. Ze kon geen erwt meer zien. Toen ging ze maar wat dromen, van geluk, en dat geluk had niets van doen met erwten maar met de Liefde en de Grote Verte. Dat dromen hielp. Het scheelde heus een stuk. En dat…

Tuinen, schemering van weelde, duister weg, mijn koninkrijk. Uw gestalten, marmerbeelden, nemen nachtelijk de wijk. Heug'nis die op 't verst bedacht zijt, weet gij nog van 't ijl foreest, van der voog'len schrille zachtheid - lente-uchtends teder feest? Doof dan heug'nis in berusting, lustverzadigd, droombevolkt: liefde die te…

Geachte cliënten, 't wordt lente, wat zullen we nou eens voor prettigs gaan doen. Geachte cliënten, 't wordt lente, de merel zingt aria's in het plantsoen. Hij heeft zijn tarief niet gewijzigd dit jaar, dus wij doen het ook niet, we laten het maar. Wat kan het ons schelen, die centen. Hoogachtend, komma, 't wordt lente! ---------------…

Overbeladen door herinnering torst ge, viool, langs ’t late levens-pad, druk en geluk – heel de ervarings-schat: hoe zwoegt ge - kreunend om vermindering! Dat het vervlotene nog eens verzadigt, dank zij uw klank: het lot gedoogt het niet. Geen vol genot, of ’t weet van vol verdriet. Geen levens-doen niet door berouw beschadigd. Wees,…

Je hoefde enkel maar te zeggen: Sinterklaas staat op het dak, en dan waren ze gehoorzaam en zo lief en zoet en mak. Pas op voor Sinterklaas, hij staat te luisteren misschien Pas op voor Sinterklaas, hij staat op 't dak en kan jou zien, en dan waren ze zo aardig en zo lief en zo hulpvaardig, maar helaas, helaas, helaas, ze geloven nu niet…

Die bleke wangen, levens laatste schans, 'n vege strijd nog en 't is al gevloden. Vlucht dan dat ene ook, zo grif geboden, Schuchter aanvaard - slinkt dan voorgoed haar glans, als zonk van 't laatste rood de laatste vaan? Moet ook dat éne - eerst in schroom gemeden en toen gedeeld en fluisterend beleden - Met het verwonnen leven ondergaan…

Die bleke wangen, levens laatste schans, 'n vege strijd nog en 't is al gevloden. Vlucht dan dat éne ook, zo grif geboden, Schuchter aanvaard - slinkt dan voorgoed haar glans, als zonk van 't laatste rood de laatste vaan? Moet ook dat éne - eerst in schroom gemeden en toen gedeeld en fluisterend beleden - met het verwonnen leven ondergaan…

Ja Bomans’ ~Erik~ vind ik ook heel aardig van Annie Schmidt is ‘t meeste prachtig werk, Louis Paul Boon is meer dan lezenswaardig en Wilmink zijn gedichten: IJzersterk.…

Schmidt schreef kinderversjes voor 't vertier Maar Godfried Bomans vond dat mens een kwal Rationalisten staan voor rede pal En door het woeste woud loopt een rivier Heel geheimzinnig door 'n verborgen dal Ik zie mezelf vandaag niet hangen hier Prins George: daar ratelt onder hoorngeschal De mestkar naar 't schavot, het stinkt naar gier De…

Haast alles wat de jongste generatie Zo tussen wieg en graf in doet of zegt Wordt ergens op het web wel vastgelegd Als onherroepelijke registratie Als pre-PC-kind vind ik het heel fijn Om voor zoiets ronduit te oud te zijn…

Oh, kijk nou toch, zei ‘t kamerlid, ze zijn weer aan het rellen. Vlug kwamen Kurt en Cor erbij en keken met hem mee. Wat jammer dat die schreeuwers elke intocht vergezellen. Bij ons was ‘t vroeger enkel feest, die intocht op tv. De eerste keer dat Sint, zei babcia, met zijn Zwarte Pieten bij mij thuis een bezoekje bracht, stond ik meer dan versteld…

Zo komt er dan weer een te overlijden Van wie je al een tijd niks had gehoord Succes is roemloos aan de hemelpoort Daar kun je je alvast op voorbereiden Maar toen Petrus maar wreef langs z’n kin Riep ze: zeur niet en laat me d’r in!…

Natuurlijk, riepen Kurt en Cor, wij gaan ook demonstreren, want wat die mensen in het Rifgebied wordt aangedaan, dat vinden wij niet kunnen, hoor. Dat vraagt om protesteren. Wie heeft er zin om straks met ons mee naar Den Haag te gaan? Ach ja, sprak babcia Baranowska, dat zou ik wel willen. Dan neem ik ook een kroekje mee, want kan niet staan…