IJskoud
netgedicht
Zo laat in het voorjaar al,
Knoppen die op barsten staan,
Een mildere lentelucht
Dan in de laatste jaren
Ooit gemeten -
En toch blijft op mijn
Terras die sneeuwhoop
Waarin ik mijn
Verdriet begraven heb
Stijfkoppig liggen,
Is ze elke ochtend als ik
Opsta nog present,
Koel en fris als nooit
Te voren - omdat ze
IJskoud weigert…