inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

1979 - heden

netgedicht (nr. 55.115):

IJskoud

Zo laat in het voorjaar al,
Knoppen die op barsten staan,

Een mildere lentelucht
Dan in de laatste jaren

Ooit gemeten -

En toch blijft op mijn
Terras die sneeuwhoop

Waarin ik mijn
Verdriet begraven heb

Stijfkoppig liggen,
Is ze elke ochtend als ik

Opsta nog present,
Koel en fris als nooit

Te voren - omdat ze
IJskoud weigert te smelten,

En zich niet aan
De warmte laven wil

... Inspiratie: Anna Enquist, voordracht Culemborg, zondag 29 maart 2015. Regel 13 verwijst naar het gedicht Lenteleven van Anja Visser. ...

Schrijver: Bert Weggemans, 7 april 2015


Geplaatst in de categorie: psychologie

2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 137

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Ton Hettema
Datum:
9 april 2015
Is dat verstandig, je verdriet begraven?
maak je dan van je hart niet een klomp ijs?
Is die stijfkoppigheid niet eigenwijs?
Je wilt toch aan 't verleden niet verslaven?

Kan 't zijn dat Lente dan pas mag beginnen
Als mensen klaar en open zijn van binnen?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)