Wat knap
een eislepende
steenmarter
op zoek
naar onderdak
legt het, hoe krap
onder de motorkap.
Moeder eend
heeft vast geweend
haar ei verdween
met marter Steen
op de motor
van een zwarte eend.…
gevallen in mijn binnentuin
gevangen tussen ruiten
gravend en vechtend
naar vrijheid daar buiten
vretend aan houtwerk
springend tegen wanden
zoekend naar een uitweg
sissend met scherpe tanden
opgerold slapen overdag
wat een nachtdier mag
de gemeente gebeld
de marter lag uitgeteld
opdracht luidde doodslaan
dat heb ik helaas gedaan…
mij niet bevrijd
een schop op mijn keel
werd dit wezen teveel
uitputting was nabij
levens gingen voorbij
strijd was hevig en vel
adrenaline stroomde tot
in iedere cel
mijn vrijheid onteerd
door woede verteerd
als beschermde dier
beleef je geen plezier
aan bezoek van dit huis
het voelde niet pluis
zo’n graf zonder kruis
De Steenmarter…
Vol verbazing wijst hij mij
op iets onder de motorkap,
of ik er misschien wat van snap.
Nieuwsgierig naar
hetgeen ik aan zal treffen
hoor ik mijn eigen stem verheffen
bij het zien van deze strijd.
Is het verblijf van marter Steen
nog niet verleden tijd?
Al eerder troffen wij
een eendenei.
Vol afschuw ruim ik veren
van een sneeuwwitte…