nu is hij rood
maar als hij straks gaat lopen
en groen kleurt
mogen wij erover
maar waar de mannetjes ontbraken
werd moeders hand zo klam
als ze al bijna halverwege waren
en er opeens een auto kwam
trok een korte rukbeweging
hen terug op het trottoir
zo’n tweemaal in het jaar
moest ze de reis
toch ondernemen
en steevast na dit tandartsenbezoek…
Zacht gladde vingers aan lippen
in vakkundige greep,
fel het licht
en lucht van latex,
stomme achtergrondmuziek,
niets meer te zien dan ‘t plafond.
Te groot open ik m’n mond
“Ontspannen” zegt hij,
dan sluit ik de ogen.
Meeslepend weerklinkt:
“saaamen waren wij”
en zuigt me mee naar ‘t verleden,
“saaamen waren wij”
tranen van diep nu dichtbij…
424
Bezig met laden