Alle inzendingen over uitzichtsloosheid

nee nee ik wil dat nare woord niet meer horen geen kanker klinkt te uitzichtsloos noem dat van mij maar leukemie…

Heel zijn leven In één plastic tas ’s Ochtends niet weten Waar ’s avonds te zijn Muts Diep over hoofd getrokken Verhoeden oog en contact Bang Voor genadeloze woorden En onaangedane blik Nu door kou verdreven Dwalend en dolend Doelloos en uitzichtsloos Door deze hopeloze stad Helaas Te laat voor bed en dak Liggend op een bank…

kijkend in de diepte zie ik in de duisternis mijzelf weerspiegeld op de bodem van de hel met de vlammen die mij verteren het water naar mijn lippen en de aarde die onder mij scheurt, reik ik in verstomde schreeuw naar het licht en snak naar lucht. maar het is zij die mij verstikt; serpente divina van Eva en Medea, genadeloze kenniskronkel…

Niet in de mist van sorry,s Vaag zicht, onwaar Uitzichtsloos uiteengedreven Sorry zonder inhoud Waardeloos gebaar Nog wacht ik op een hand, een arm Hoe lang nog deze weg? Of wacht jij op tot het moment, Dat ik voor eens en altijd Zelf sorry zeg.…