verrukt
het ging om de daad, die was gelukt
zie daar de wortels, thans openbaar,
en de ringen van het bot worden gewaar
ten slotte de ruïnes uit de buitenlucht;
een afspiegeling van mij, de levende vrucht
het restant aan tanden en kiezen
zal ik spontaan kunnen verliezen
tenzij ik mettertijd, bij leven, besluit
dat het kauwvermogen is verbruid…
Vuurrode hanen met oranje kammen
Kraaien zo hard als sirenes bij vlammen
Die laaien en niet willen worden geblust
Van alle tijden de Amerikanen
Nu strijdend met trauma’s als veteranen
Geen vrede meer vindend bij ‘In God we trust’
Verder is alles rust
Met luide stem maakt een echtpaar weer ruzie
Ooit bracht de liefde hen tot een fusie
Verbruid…
wellicht iets met je moet
het is razend actief
of vleit zich stil neer
sluipt als een dief
en slaat je terneer
of beurt je juist op
zodat je weer ziet
jezelf naar de top
een sprankelend lied
als het niet bezeert
ben ik tevree
het je niet irriteert
anders kap ik er mee
het gedicht ontroert
het pakt goed uit
of is beroerd
en soms verbruid…
‘T is de aalscholver waar het hier om gaat,
Die met zijn snavel als een speer,
Het verbruid heeft bij de visjes.
Krijg nou wat, daar gaat hij nog een keer!
Onze vriend de scholver, een visser naar ’t woord,
Zet zonder het te weten ons taaltje op zijn kop.…
'
Jan sprak van monstren, dáár bleef het ook bij;
Ankerde dikwijls bij moeder aan huis,
Tot hij, 't was de avond voor Pinksteren, zei
(Wij waren samen en moeder niet thuis):
'Pleuntje, 't is wonder dat jij toch niet trouwt;
Als ik een stuk was als jij, wel verbruid!…