Alle inzendingen over watervlak

Een oogwenk voor het vlottend watervlak te staan En naar 't verwarde spiegelbeeld te staren, Dat nog de trekken draagt, die de onze waren, En stil en eenzaam heen te gaan.…

Wij telden de tijdspassen in elkaars hand om naar de verre horizon te kijken, er bleven waterstromen achter op het strand het waren onze gedachten die het watervlak raakten, samen met de rimpeling van de oostenwind in elke plas zagen we ons evenbeeld vertragend in het schuim van golven, in een uurwerk die ons oneindig leek.…

De vogels droomden op hun tak, Het windje sliep op 't watervlak, En rustte koel en stil. Een korte, blijde rimpeling Sprak van de zaligheid, Waarmee het meer het koeltje omving, Stil aan zijn borst gevlijd. De bloempjes knikten loom En slaperig elkander toe, De blaadjes hingen slap en moe Te dutten aan de boom.…

Alleen mijn hoofd deint boven het watervlak, beweegt de mond als sprak het, een verbaasde zeemeermin. Er is geen einde en geen begin aan deze tocht, geen toekomst, geen verleden, alleen dit wonderlijk gespleten lange heden. ---------------------------------------------- uit: Parken en Woestijnen (Amsterdam 1940)…

Ik wou, dat ik die weelde kon Verklanken, of verbeelden kon In verzen of in verven: De zilvren vreugd van 't watervlak, Waar 't zonlicht nederviel en brak In duizend vlammenscherven. Ai ziet, hoe langs de waterbaan De vlammetjes te branden staan, Door 't zonnevuur getroffen!…

woedende zon scheurt watervlak binnenwater overzijde wacht op avondlicht voor oeverbloem een bejaarde engel slechts vergund een avondmist in wie- rooklucht eist het hart een bedelend oog om een bedauwde vrucht ter voeding van de smart bij het laatste woord gezuiverd lot het hemeldek ge- sloten, een klagende geloken blik dankt de herrijzenis…