Alle inzendingen over wegglijden

Mijn hart met de ongelezen bladzijden het zag wel vaker grond onder voeten ook moed wegglijden op gezette tijden. Wat is gegrondvest in een woord of zin liggen daar soms delen van het heelal in.…

Liefde is als lotos, die de zwerveling Door 't zoet wegglijden van de^herinnering Verder, steeds dieper van zijn huis verbant, Tot eens uit vorm en naam en veelheid 't leed Dat laat beleven, wat het denken weet, De onwillige eenling stormt naar 't Vaderland.…

Op helder kiezelzand rust mijn rug boven mij het nimmer stilstaand water wegglijdend naar straks en later hier vind ik de fossielen terug de herinneringen van weleer van stroomopwaarts en het gletsjermeer Aan het oppervlak spiegelt het beeld van daagse oevertaferelen oorlogen en kinderspelen een schilder die het riet penseelt in de koele…

Wat moest verdwijnen, wegglijden in de vergetelheid. Hoor hoe ook nu voorbij de half kale els en berkenbomen de lijster en merel een mus de stilte geleidelijk doorbreken. Weten zij en wij wellicht toch teveel anderzijds juist echt vele momenten veel te weinig over onwetendheid.…

voorlopig effe klaar We drinken ons laatste water Dan zijn we klaar voor het zand En rennen de duin naar beneden Naar het mooie brede strand Speeltijd, watertijd, pootje baden Waar is de bal, wat een lol De moeheid is opeens verdwenen En niks is ons te dol Met mijn voeten in de zee Neem ik dan een moment van rust Laat alle stress wegglijden…