Narcistische spiegeling
netgedicht
Hoe schoon is glans van je eigen weerschijn
In immer zwijgend water of spiegelglas
Daar waar geen spoor van rimpeling kan zijn
’t Anonieme, waar nooit zelfreflectie was
Nergens spiegelt men beter dan in oppervlak
Glanzend beschenen door stralende zon
Pas dan voelt men zich werkelijk op ‘t gemak
Gestreeld door zelfzucht als een warmtebron…