Alle inzendingen over zonneveld

Wanneer aan zee de kuilen op gaan raken Dan graven we er simpel eentje bij ‘Dat kan ook vice versa volgens mij’ Dacht Zonneveld, ‘want alles kun je maken’ Een denktank tilt de heuvel naar de top In werkelijkheid zien zij er tegenop…

Jij was alles in mijn leven, Jij gaf mijn leven weer zin. Maar nu jij weg bent, Ga ik beetje bij beetje kapot. Ik trok me nooit iets van iemand aan, Totdat jij kwam. Ik ging me afvragen of jij mij wel leuk vond, Jij zag mijn onzekerheid. En je maakte er gewoon fucking misbruik van. Hoe kon je? Ik deed alles wat je zei. Je trok me over…

Waarom is het leven zo? Mensen maken het moeilijk voor zichzelf; Elke dag weer zijn er conflicten, We gaan met z’n allen kapot, En niemand doet er wat aan. Oorlog is er overal, Mensen gaan dood, Voor wat? Wie bepaalt dat? Wie maakt die beslissing? Waarom doet iedereen toch wat ie zelf wil? Hebben ze geen respect voor andere mensen? Of…

Eigenlijk ken ik je al heel lang. Maar vandaag, Met die blik. Die smachtende blik naar mijn verlangens. Mijn hart stond stil. Ik keek je aan. Het duurde maar een seconde, Maar het leek wel een eeuw. Het is nu een paar uur geleden. En ik kan aan niks anders denken dan aan jou. Ik vind het moeilijk om te zeggen, Maar IK BEN VERLIEFD…

Soms heb je weleens van die dagen Van die dagen dat je je echt kut voelt Van die dagen dat alles mis gaat Van die dagen dat je alleen nog maar wilt huilen. Die dag is voor mij aangebroken Nare dingen komen en gaan. Soms zou ik willen dat ik de tijd kon stil zetten Gewoon heel eventjes Eventjes om uit mijn lichaam te stappen En naar iedereen…

Verdriet is wat jij mij aandoet, je maakt me aan het huilen, dat weet je best, maar het doet je niets, het kan jou gewoon niets schelen dat ik kapot ga. Jij maakt je nergens druk om, ook al zak je elk jaar een niveau, zelfs wat je mij aan doet kan jou niets schelen. Maar hoe slecht je ook voor mij bent, ik blijf van je houden en misschien…

Wandelend door een drukke buurt, ogen op schoonheid ingesteld door hormonen voortgestuurd, door adrenaline vergezeld als eigenaar van mijn eigen gevoel, en mijn verloren verstand gefocused op mijn heilig doel, zij op mijn netvliezen gebrand zij is van binnen als van buiten, onbeschrijflijk hemels mooi zij laat vogels mooier fluiten, dwingt…

Toen water wijn werd en hij wist dat later dat niet wijn wijn zou blijven Zeven dagen dronk men van het water uit zijn hand danste, lachte, leefde Tussen wijn en tamboerijnen dacht hij aan zijn handen Zweeg, bekeek de menigte en knikte naar de hemel…

Hemel, zei hij en ik schreef het op irreëel decorgeschilder waardeloos gebazel over lichtval waar ik in hing als een spin Zijdezachte draden die de wind niet wilde breken en een weke warme glimlach, het vertrouwen van een kind dat vlinder wilde zijn Alle acht mijn ogen werden glimlachend bedrogen Alle acht mijn ogen hebben…

Bij een bijzondere vrouw past een bijzonder afscheid Een mooie en sterke vrouw, zelfstandig en eigengereid Oma voor 6 kleinkinderen, overgrootmoeder van vijf Pittige en elegante dame, met een wil sterker dan haar lijf 92 jaren waren haar gegeven, met een maand erbij Zoveel nog mee te maken, blijf leven zeiden wij, Oma wilde naar God en verlangde…

Verveling slaat snel toe als je op het internet aan het zoeken bent op zoek naar het perfecte gedicht alleen deze is moeilijk te vinden dus je kiest maar een gedicht dat gaat over het maanlicht dit gedicht spreekt je niet bepaald aan, maar je moet wel, om je bundeltje vol te krijgen en tot het moment van de mondeling er nooit meer op terug te kijken…