soms verlang ik naar meer
gebruik ik je woorden zoet
de nooit geziene kleuren
in mijn hart hun warme gloed
voor mij geen toekomst hier
ik zal er nooit bij horen
en kan slechts af en toe
zalig verlangen bekoren
alsof ik het niet wist
alsof ik niet méér wou
je liet me de hemel zien
laat je me nu sterven van kou?…
Met zwavelstokjes langs de deuren
zag zij zichzelf het liefste leuren.
Aan zijn oorsprong had ze lak.
Ook lippenstift en luxe geuren,
poeders, zalfjes, schaduwkleuren.
Zo werd een beautycase; knapzak.…
Winterlichtfeest naar verluidt
Maar ik vind het niet kloppen
Zwavelstokjes in sloppen
Kunstsneeuw op winkelruit
Winterlichtfeest naar verluidt
Massaal slaan we aan ’t shoppen
Moslims en Christenen stoppen
Glitters in dennen met kluit
Eenzaamheid, droefenis
Overgeërfde tranen
Iets met een krib en een stal
Heel de geschiedenis
Van het…
Op de trappen van de kathedraal
zit ze met geloken ogen nagenoeg sacraal
slechts steels verwijzend naar de beker
aan haar voeten waarin welhaast zeker
enkele centen nauwelijks de bodem bedekken
en blijft zij onbewogen met vermoeide trekken
haar koopwaar schroomvallig tonen aan
wandelaars die niet begrijpend verder gaan
zich afvragend waarom…
zonder haast
stilte strooit zich
rond het lege nest, neemt een kleiner wordend
boomblad mee
het breekt op het voorhoofd van de nacht
met de blik naar boven
ik loop voorbij, blijf mezelf
zie wind blazen, sterren in gele kleedjes
langs de lengte van het huis
ik wil ze vangen, vandaag, nu
en morgen weer
wanneer ze zwaaien
met zwavelstokjes…