inloggen

Alle inzendingen over zwavelstokjes

6 resultaten.

Sorteren op:

het meisje met de zwavelstokjes

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 120
soms verlang ik naar meer gebruik ik je woorden zoet de nooit geziene kleuren in mijn hart hun warme gloed voor mij geen toekomst hier ik zal er nooit bij horen en kan slechts af en toe zalig verlangen bekoren alsof ik het niet wist alsof ik niet méér wou je liet me de hemel zien laat je me nu sterven van kou?…
marlène28 december 2008Lees meer…

Spookdoos

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 658
Met zwavelstokjes langs de deuren zag zij zichzelf het liefste leuren. Aan zijn oorsprong had ze lak. Ook lippenstift en luxe geuren, poeders, zalfjes, schaduwkleuren. Zo werd een beautycase; knapzak.…
WOLF8 december 2005Lees meer…

AAN OXFORD'S STADSBESTUUR

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 116
Winterlichtfeest naar verluidt Maar ik vind het niet kloppen Zwavelstokjes in sloppen Kunstsneeuw op winkelruit Winterlichtfeest naar verluidt Massaal slaan we aan ’t shoppen Moslims en Christenen stoppen Glitters in dennen met kluit Eenzaamheid, droefenis Overgeërfde tranen Iets met een krib en een stal Heel de geschiedenis Van het…

Kerststola

netgedicht
1.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 94
Nee, de zwavelstokjes blijven nog even in het kistje met juwelen...over een week komen we ze opnieuw tegen, tijdens silvester.…
Maxim26 december 2022Lees meer…

Het meisje met de zwavelstokjes

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 206
Op de trappen van de kathedraal zit ze met geloken ogen nagenoeg sacraal slechts steels verwijzend naar de beker aan haar voeten waarin welhaast zeker enkele centen nauwelijks de bodem bedekken en blijft zij onbewogen met vermoeide trekken haar koopwaar schroomvallig tonen aan wandelaars die niet begrijpend verder gaan zich afvragend waarom…

zeg het maar aan niemand

netgedicht
3.0 met 23 stemmen aantal keer bekeken 291
zonder haast stilte strooit zich rond het lege nest, neemt een kleiner wordend boomblad mee het breekt op het voorhoofd van de nacht met de blik naar boven ik loop voorbij, blijf mezelf zie wind blazen, sterren in gele kleedjes langs de lengte van het huis ik wil ze vangen, vandaag, nu en morgen weer wanneer ze zwaaien met zwavelstokjes…