602 resultaten.
Sterrenzang
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 675 Sneeuwkristallen
streken
langs haar slaap
naar beneden
in een droom
die droomde
tussen hoofd en kussen
Een nacht vol sterren
dwaalden
tussen handen
vingers stilden
de donkere trilling
het naarstig weerzien
De ochtendzon
ontwaakte
raakte betovering
tussen nu
en de lakens
van verleden…
Sluitingstijd
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 670 Tot hoe laat
zwerft de dag in heden?
De beeldbuis kent geen rust,
verhoort gebeden
blijft bewust onbewust.
Ik wimper even
in het licht, sluit dan
mijn slaapkamerogen
en dicht een bleek gezicht
uit mededogen.…
Wind en water
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 988 Ruimte, olie
en een strenge wind
zijn de eerste ingrediënten
op weg naar niets.
Ik waai verdwaasd mee
vergeet het jaar
de vangst van uitvaren
met de boten van alle dag
kijk in de spiegel
die de middag knipoogt
tot een hoger niveau.
Op de voorplecht
kleurt een droom
het water naar een regenboog.…
Linde
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 415 Een buiging in de mist,
de kruin nog in herkenning
begeleidt met een verkoelende geur
van dauw, vluchtig verlangen.
En zij, bedauwd en koud
telt de ringen van het lot
onder een beginnende regen
de levenslijn van kringen
zout en zoet.…
Portret
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 596 Wat schetst mijn herinnering
telkens weer: Jouw schoonheid
levensecht in mijn atelier.
Ontelbare kleuren die mijn ogen
blijven bewerken, haast uit
lijken te breken door lagen verf;
het zichtbare ontward.
Er is geen begrensde ruimte meer
alleen licht
dat graag door vensters gluurt.…
Horen zwijgen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 649 Verstopt achter
langgerekte vraagtekens
aan de windstille rand
je oren te ver
maar mijn echo
houdt stand.
De allersnelste woorden
ijlen je achterna
zelfs in het donker op de tast
vinden deze klanken
het antwoord
dat bij je zwijgen past.…
Weg der wilgen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 428 Ik meet de schaduw
van een eenzame wilg,
het silhouet trekt langzaam
door de dag en ik volg hem op de voet.
Er is rust in de bladeren
waar de wind zijn vrije gang kan gaan.
Ik verblijf graag in zijn levenspad
maar volg mijn eigen weg.…
Aan de stilte van de kust
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 897 geboren regenbogen
aanschouwen het licht
waar hemelszuiver
langs de kaders schicht
helderblauw onder
rood geel vuur
het prilste verschijnt
op dit aller uur
enkel schoonheid
kent haar diepste rust
aan de stilte
van de kust…
Nachtpassage
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 344 Er gaat een flakkering van wind
over de nachtkaars uit. Ik blaas
mijn gedachten weg
en bewonder de maangeest in het duister.
Ik volg een zilverspoor
door een stralend mozaïek
van magische sterrenbeelden
en dwaal langs een hemelsbreed spectrum.
Gesluierde geheimen zweven
in het fluorescerende licht.
Verwonderd blijf ik steken
in de…
Wachtlijst
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 923 onzekere nummers in
een groeiende maatschappij
wie is de volgende
staat voor in de rij
verzekeren is geen optie
niemand gaat voor
wie wacht er af
mag er door
garantie voor iedereen
arm of rijk
wie trekt het langste eind
breekt door de dijk
de lijst kent geen tijd
vraag blijft: hoe en wanneer
wie is de sterkste
maakt de ommekeer…
Levenslied
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.326 Ik laat deze laatste woorden
vallen in je handen
Houd ze voor me vast
mijn adem, vluchtig
als ze door het duister ijlt
Nu lijkt de nacht te zingen
in dit eindeloze gebed, geeft
de hemel glans, een glimlach
stilte klinkt nog ver na…
Gelukkig ontwaken
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 668 Verrast door ontwakend bloot
beken ik me schaamrood
Het is de schoonheid die me raakt
kleine geluidjes die de ochtend maakt
de zon op je gezicht
met lach van spelend licht
Zo volkomen klaar ben ik
voor dag en dauw
Zo gelukkig wil ik zijn
als nu, met jou…
Krachtig ingebed
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 404 Ik ben de stem uit rots
en volhardt mijn taak
als onzichtbaar wezen
in eenvoud en gevoel
trek ik mijn leven
één geworden met
wind en water door het
landschap van verdriet
en hoop tussen kiezels
in schaduw over land
vergroei ik in de echo
van lichtend windgezang
tot in de kern van hart
waar thans mijn toevlucht is.…
Willekeurig
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 817 zo willekeurig, en toch
een simpel samenzijn
de ontmoeting
en daarna verder
we kropen levens
bij elkaar
verloren geen tel
uit het oog
zo aangetrokken
en nooit meer
vertrokken
onze dagen
toen en nu
en nooit meer…
Alleen hier
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 864 Door het verwaaide haar
vergaat het stof, gedachten
spoken steeds weer rond
dagen stromen voorbij
in onzeker weten waar
het denken telkens stokt
hier blijft de tijd staan
in de schaduw van een
lege plek, zonder naam
of woorden en alleen hier
speelt de wind een wrede troost…
Middelpunt
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 378 Ik dwaal rond
in dit doodstille hart
waar een schommel
enkel in dromen voorbeweegt.
Ik speel met dronken gedachten,
por in vergeten as
terwijl een beverige vinger
doelloos levenslijnen brailleert
in een poging klaarte te voelen.
Door het dakraam drukt een blauwe waas
me dieper het bed in en tegelijkertijd
richting hemel waar een kalme…
Wilde tuin
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 777 haar spiegelbeeld gaat scheep
ten onder aan verborgen ijs
en mystiek gehavend oppervlak
geeft enkel vragen prijs
beweging voert haar dronken
wat haar binnenste ontluikt
en met hypnotiserende verhalen
je wereld binnenduikt
ze is als snijdend sap
dat met stalen glimlach wraakt
rots van leven, beschreven skelet
wat nooit versleten raakt…
Voor het slapen gaan
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 1.329 Ze leest de woorden
uit haar hoofd
als een groot boek
met grote spanning
die mijn kinderjaren
weer doet blozen
Ik pak ze op
en verdwaal weer
- met zichtbaar genoegen –
in een magische wereld
gecreëerd door verhalen
uit een wijze mond
Een stem klinkt ver
… ik zweef nog net
tussen hemel en aarde
glimlach naar de stilte
die me met…
Vluchtig
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 756 Ik wil de nacht beminnen
maar zij is te koud
voor mij alleen
Hoe hartstochtelijk wil ik
opnieuw beginnen
maar zij gaat immer heen…
Depressie
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.499 Mist trommelt op
de banden van geluid
hees gefluister knaagt
aan het behang
Met mijn gemoed
lijken de velden te smelten
volkomen rust begeleidt
het lijdzaam vergaan
De kras van de kraai
staat in mijn ziel geschreven
de roep van de uil
is waarnaar ik verlang
De avondzeis slaat wreed
mijn ogen neer
stilte schuilt in tastend wit
ik…
Hoest
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.131 Iets breekt de spanning uit mijn lijf.
Ongewillige ribben vouwen,
krullen zich onder
herfstelijk gesnotter.
Ik lig, nee huiver
mezelf uit de kom.…
Gebed
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 993 Voedt mij met uw ochtenddauw
verdrijf uit haat de kille kou
om uit liefde de tocht te dichten
meer en meer naar groeien richten
dan blijf ik u graag natuurgetrouw
Neem de flarden nevel mee
kleur een wereldbloemenzee
om met kracht te stromen
door levenssterke dromen
dan zing ik u toe voor twee…
Godenzo’n
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 518 Als een jonge wind
die zijn weg verslindt
verdreef hij het wolkendek
prikte de verwarring lek
en onthulde het strakblauwe lint
Zo vol binnenvallend licht
dat thans zijn wonderen verricht
zich adagio laat verspreiden
om vele levens te verblijden
in het hemels aangezicht…
Nachtfluisteringen
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.204 Je zit als een stilleven
in mijn droom te spelen
met gedachten die mijn stilte
ontnemen in een vlucht
van tedere fluisteringen
je lach breekt mijn nacht
in delen van geluk en ik
verdrink in een vloed
van poëtisch genot
we zijn een afdruk in de tijd
sporen in een onzichtbaar heden
krul je vingers om de mijne
en laat ons in de nacht…
Zondagavond
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 983 Ik zie gordijnen zuchten
onder het genot van
een kopje warmte blazend
van genoegen spint de kat
zijn dromen in een hoekje
van de kamer geurt koffie
schaduwt de lamp vrede
over een heerlijk luie stoel
waarin ik…
Weerspiegelingen
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.136 Ze drijft met slechts
een rimpeling, herinnering
druppels om tot zilverling
spettervast de brede lach
van zon op zee bij toverslag
en vloeiend blijft de schildering
Terwijl een koele bries
verdwaalt, ontpopt de twinkeling
golvend aan de glinstering
der einderschone waterbrand
in ’t wondersprekend niemandsland
en vloeiend blijft de schildering…
Leven laten zijn
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 869 Sterren en zwarte gaten
de werkelijkheid dichtbij
onmogelijk te verlaten
alle doelen op een rij
Geloven, doen of laten
alleen samen ik wij
houden van of haten
leven is vrij…
Natuuromslag
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 665 De herfst
nog in volle gang
bladeren vallen,
groeperen zich
met gratie over
ontvangende
aarde.
Sneeuw wuift,
stuift doorheen
de witte stilte.
Winters glorie roept
de weergoden aan
strijkt over,
bedekt het
landschappelijk leven
met koele passie.
Sneeuw wuift,
stuift doorheen
de witte stilte.
De vorst
aan grond, bodem
in berusting…
Tropisch
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.318 Tussen twee stammen
boven aarde
zon in zeeverlichte
dagdromen
twee paar armen
vinden
nog meer warmte
in hangende beweging
zij telt de sterren
en hij verdwaalt
ertussen…
Onzichtbaar
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.182 ik wil me niet opsluiten
niet achter nacht
waar schaduw heerst
en donker lacht
toch wacht ik hier
het hoofd gebogen
in de luister van de stilte
op een verlossend woord
geen wind die stem verwacht
op de kleine ik die alleen
zijn angsten telt
niet op de klok
die zich verborgen houdt
niet op het wezen
dat naar muren klauwt
onzichtbaar…