Nachtfluisteringen
Je zit als een stilleven
in mijn droom te spelen
met gedachten die mijn stilte
ontnemen in een vlucht
van tedere fluisteringen
je lach breekt mijn nacht
in delen van geluk en ik
verdrink in een vloed
van poëtisch genot
we zijn een afdruk in de tijd
sporen in een onzichtbaar heden
krul je vingers om de mijne
en laat ons in de nacht verdwijnen.
Geplaatst in de categorie: liefde