Op de houten tafel zit het kind
Gekleed in haar blauwe broek,
Vragend kijkt het om zich heen,
Net las zij nog haar boek,
Haar boek over een gezin,
Dat samen op vakantie is,
Dat is toch hetgeen
Wat ik erg mis,
Ze zit erg hoog,
Haar voeten raken niet de grond,
Maar toch voelt ze zich zo laag,
Door diegene die haar aanstaren,
Voor haar staan…
O laat me eerbiedig u aanstaren,
die biddend voor uw voeten kniel,
om in één enkle blik te ontwaren
uw hele wezen, vorm en ziel:
mijn hele wezen zou 't bezielen,
dat thans langs duistre wegen zwicht,
en, boven 's levens stormend wielen,
het heffen in uw glanzend licht.…
O laat me eerbiedig u aanstaren,
die biddend voor uw voeten kniel,
om in één enkle blik te ontwaren
uw hele wezen, vorm en ziel:
mijn hele wezen zou 't bezielen,
dat thans langs duistre wegen zwicht,
en, boven 's levens stormend wielen,
het heffen in uw glanzend licht.…
Overvallen door sombere gedachten
in een onzekere tijd waarin wij elkaar aanstaren
met angst
voor de onwezenlijke spookbeelden van holle
dodenmaskers wereldwijd
Om in stilte met de geest en het gevoel van een kunstenaar
uitdrukking te geven
aan de ziekmakende tijd
Pijnigende gedachten en overal het zwijgen om ons heen
goedwillende…
74
Bezig met laden