De kans dat homo´s nog emanciperen
Is klein als straks het nieuwe kabinet
Er komt, je kunt je homokind nog net
Nu het nog mag, snel laten aborteren
Euthanasie zal ook niet overleven
Dus laat je nu alvast een spuitje geven…
De vruchten van mijn dichtersziel
kan ik niet aborteren.
Hoe droevig is mijn lot
omdat mijn dichten echt niet beter wordt
zolang ik niet wat schrappen kan.
Maar ik ben verliefd,
zo vreselijk verliefd
op al mijn eigen woorden ……..…
harde maatschappij
Zij vergiftigt al mijn dromen
Ik gruwel van de mensen
Die zichzelf zo mooi zien staan
Die vrienden selecteren
Op een koophuis en een baan
Ik kan niets meer waarderen
Zie de fouten die er zijn
Irriteer mij aan een houding
Ook al is die nog zo klein
Verbrand een schip in iedere haven
Lang voordat het eindelijk vaart
Aborteer…
John Wilson
die reikte zijn hand
Daarvoor wilde ik niet meer leven
t was zinloos voor mij
ik slikte veel pillen
Toen gebeurde een wonder, John kwam aan mijn zij
Ik was plotsklaps zwanger
stiekum sliep ik bij hem
maar t mocht niet zo wezen
Dat zij in mijn binnenste een stem
Ik vluchtte naar holland
En John ging ook mee
Ik liet mij aborteren…
Was dat verschiet 't kijken 't luisteren en dit registreren
't moment dat ik er zachter als 'n toverlamp over wreef,
men met verf glas en taal uitte, ik niets wilde aborteren,
'n reden dat ik blozend die tijdingen uit leven beschreef.…