naakt het podium
waar de stralen zon
dwarrelstof gevangen houdt
in de stilte van de leegte
na het allerlaatste applaus
bet zij haar glanzende ogen
met de mooiste herinnering
ergens verder wenkt de weg
een groene laan vol rust
met bankjes langs de randen
waar gedempte stemmen vragen
nog even halt te houden
voor een keuveltje en
een pauze…
U kunt vandaag gewoon wat zitten dromen
Want vraagt men wat er scheelt dan zucht u; 'Ach'
U doet een mooie trieste oogopslag
En zegt; 'Ik had me zoveel voorgenomen'
En ruim voor vijven roept u dan: 'Ajuus!'
Blue Monday is een schitterend excuus.…
Zomertijd, oh zomertijd,
dit weekend ben je voorgoed verdwenen,
het uur dat zorgde
voor wat extra licht,
is door de klok te verzetten
nu gezwicht.
Een uur minder een uur te kort,
oei als dat maar geen hommeles wordt
met Koning Winter,
die gelukkig toch maar,
geen gezeur krijgt over kleur
of over haar!
Zomertijd oh zomertijd…
eeuwig heerlijk zijn
als ik met jou oh Valentijn
een vers idee lanceren kon
Geen harten, bloemen, kersbonbon
geen wolken, sterren, maan of zon
maar met de voetjes op de grond
weg van troep en commercie
Terug naar zo het eens begon
een simpel schrijven – anoniem
niet goed, niet mooi maar puur en rein
Het is niet meer, het is voorbij
ajuus…
alle twee
ik ben het echt verleerd
het is de computer die het corrigeert
soms onmzeil ik ook een woord
dat klinkt misschien gestoord
of ik vraag om raad
omdat het er toch wel vreemd staat
en als ik wel een taalfout heb begaan
sorry, dat ik die dan heb laten staan
maar waarom maak ik eigenlijk mijn excuus
ik schrijf en dat vind ik leuk: ajuus…
Van 'bakkertje, ajuus... tot kijk
bij klets- en ouwe wijvenkoek'.
Ver voorbij - is het blok
van elastiek, voor de onderrok
en haagsche-dames-hoedjes.
Waar 't paard een kar met kannen trok
gevuld voor gruttenpaptoetjes.
Ver voorbij - is het deel
van 'ietsje meer?…
Ajuus!
We weten van jou niet bijster veel
daar komen we achter als je ons verlaat
en Annemarie dat is jammer maar reken
dat je bij ons op 't netvlies staat.
Tot ooit?…