ook goeiemiddag meneer sudderwruck
we dachten we wagen d'r een belletje aan
ja met de heer en mevrouw trj vos-lem
ha ha drie hoog u weet wel pal naast u
van nog steeds samen onder één paraplu
heb-u nou de dierendocumantair opstaan
we dachten de oliphant te aanhoren
ook zowaar de neushoorn jij schat de krokodil
met frisse vogeltjes er gewoon…
woorden
en kan weer op mijn formele naastenliefde teren
als ik mijn natte benen over elkander sla
maar ja, gejengel van die bengel
ik zit daar niet op te wachten
hoor dat al genoeg, nu even de rust vereren
mijn ongeduld verzachten
Molukkenstraat, roept de automatische piloot
stap uit en storm naar gesloten poëziedeuren
druk op een armzalig belletje…
het leven heeft toch maar
een laag betredingstolerantie
als je bedenkt dat men als kind
in de eerste zuurtegraad de lach
van de sociale lach leert onderscheiden
men leert ook dat men met het uitlachen
gedeeld door het gros van de groep
de eigenwaarde en het zelfbeeld
weer een beetje op kan krikken
zonder verweer tegen het inzicht van het buitenbeentje…