hij zegt dat ik moet gaan
zomaar midden op het pad
tussen basilicum en bieslook
achter mij staat een vijgenboom
met grijpgrage bladeren die
lokt met een vijgenbelofte
maar zijn klok zegt dat het stopt
hij heeft gelijk
het stopt wanneer zijn klok het zegt
de mijne loopt door tot de uitgang
ik kijk achterom en tik rustig verder
hij…
naast me
op het zonnig voordek van de mudvolle pont
over het IJ naar de NSDM-werf v/h
zet een middelbaar echtpaar
van ongelijke lengte
de tanden in een rond sesambroodje
gerookte zalm
mayo en
bieslook
daarna lessen man en vrouw hun dorst
via het riet in een beker
milkshake aardbeien
de pont komt aan
knoestige vaders
in flodderoveral…
niemand is totdat
je wordt ontdekt, betekenis krijgt in
woorden van begroeten en over het weer
een bron van eindeloos gepraat
Het gewas dat zich richt naar licht en
klimaat wortels diep in de aarde gekropen
Dat je iemand bent door een ander
te ontdekken in gemeenschappelijk
te onderscheiden in wat je weet
rozemarijn, peterselie, koriander
bieslook…
als een boemerang ontblote de dode snoek
zijn grijsgroene camouflage buik
voorzichtig haalde ik h’m uit
het water en keek in dode ogen
later in het schuurtje stopte ik
de snoek in de weckfles
en wachtte zes maanden geduldig
zoals een moordenaar kan
toen je verjaarde gaf ik je de snoek
rijkelijk voorzien van kervel, bieslook en dragon…
Ik zag citroenmelisse, bieslook, lavas
en kamille. Verder een stokkentipi voor
de boneplanten.
Een koolmees voedde zijn jongen met
wormpjes en de fazanten schoten uit
het gras. Een koekoek liet zich horen,
maar niet zien.
Een snoek deed alsof hij mij kuste.…
Schoffelend bij de violen
plant hij dille en jasmijn,
Spaanse margrieten, vergeetmenietjes,
bieslook, hij knot de wilgen
schildert 's avonds zijn stilte.
Zelfs de sering oogt anders dit jaar
en alle trommels en bijen
de huisdieren zwijgen
er kraait een vroege haan,
de vorige is vermoord.
Ik ben stoffer en blik.…