Vanachter het schandaal
is het schuilen mij in het
hart blijven steken, de wortels
ontmoedigen het applaus
van mijn doksaal
Avondduister tast naar herinneringen
die enkel nog bestaan
in de graffiti op mijn huid, geen gekerm
van valse toonaarden – maar het besef
ervan erken ik luid
Doch verstomd zijn mijn kreten
die verslagen het lokaal…
wat de dennen fluisteren
bij het wiegen op de wind
in treuzeltoon getint
onder jagende maan het klagend ruisen
van eeuwenoude verhalen
uit zure zavel gezogen
over soortgenoten al lang vervlogen
die nog spraken van doksalen
in verzonken kloostergezang
het vreemde licht boven kruisende banen
met de lokroep van heidense nazang
wijdste…
888
Bezig met laden