De glans van mijn pijn bederft de eetwaar
En de hoop die spartelt in het achterhuis
De opstand is te vroeg uitgebroken
De meineed nog te vers en onversneden
De schildwachten steken de rivier over
Het hout is droog, de takken scherp
De rovers weigeren zich over te geven
Uit hun handen valt een lege vaas
Het was midden november en het water…
in de oorlog van 40-45
was miserie overal troef,
veel eetwaren op de bon.
toch deed mijn vader
alles wat hij kon
voor zijn kinderen
en onze maatjes in de buurt
de geladen sfeer wat op te krikken.
hij trok met ons naar de waterkant,
bij de wilgen.
voor iedereen van onze straat
sneed hij een wilgenfluitje.…
664
Bezig met laden