De schildwachten

De glans van mijn pijn bederft de eetwaar
En de hoop die spartelt in het achterhuis
De opstand is te vroeg uitgebroken
De meineed nog te vers en onversneden

De schildwachten steken de rivier over
Het hout is droog, de takken scherp
De rovers weigeren zich over te geven
Uit hun handen valt een lege vaas

Het was midden november en het water was koel

Schrijver: eric rosseel, 15 mei 2004

eric.rosseeltiscali.be

onbehagen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.0 met 5 stemmen 664