En menigeen en een en een
Van homogeen naar molensteen
Eerst vrij en blij dan zij aan zij
Een eendenei en weer een ei en
Dan nog een en dan alleen
Van luchtkasteel naar groen en geel
Van zielsveel naar pikhouweel
Meestentijd steeds weer strijd
Van sluitertijd naar eenzaamheid
Machtssystemen afscheidnemen
Van lief naar leed naar hartenkreet…
Laf
Voordat jij 't je beseft, lig je onderuit
Biotoop van trotse pauwen
Homogeen werk-groeigebied
't Intresseerde hen geen fluit
Met veel panache gestreden
Met kop omhoog. Bravoure. Volle kracht vooruit
Vergeven, maar nooit vergeten
Verankerd. Echt voor eeuwig
Op mijn mooie levensschuit…
Woordenzon in mij, poëzie
waarin de kleur veranderd,
verankerd lief en leed
tot een homogeen verhaal,
verslaat vergetelheid tot
over de grenzen van moraal
of een ander woord gebruikt
als de toekomst zich ontsluit,
geweven melodie, compositie
van de stilte, boreling van het
zwijgen waarin ik zoveel meer
te zeggen had.…
901
Bezig met laden