Bloesem
Bomen met een koningskroon
Weg is de koude winter
Donderslag
Stormwind strooit bloemblaadjes
Een enkele hagelbui
Boterbloemen
Witte madeliefjes in de berm
Stuifmeel in de lucht
Zonneschijn
Wolken drijven langzaam voort
De lente is gekomen
Vriendelijkheid
Een groet, een hand omhoog
Mensen lachen weer…
Net op tijd, de orde is hersteld
maar het heeft me veel soldaten gekost
Wat een nacht, de mannen zijn uitgeput
ze hopen en verlangen dat het voorbij is
maar de dag breekt aan, nu
de koning en zijn aanvoerders nog
terechtstellen, tentoonstellen –
hij ziet er niet uit
in zijn dure kleren
met een schuin verband
als koningskroon om zijn hoofd…
Ik tintel en ik draag een koningskroon.
Door eigen krachten word ik aangedreven
En vrienden zeilen schaterend voorbij.
Het is in hartje winter volop mei.…
blinkend goud kroontje
boven op je hoofd
liefde en lusten
verdriet in ruste
door ijs verdoofd
koningskroon
balancerend op mijn hand
licht en bevet
lastig parket
schoppend in het zand
nu hier graag
voor even of altijd
oppervlakkig en diep
statig schiep
de tijd vermijd
scherpend metaal
oorpiepende kras
koud en kil
de individuele…
Hoe genoeglijk rolt het leven
Des geruste Landmans heen,
Die zijn zalig lot, hoe kleen,
Om geen koningskroon zou geven!
Lage rust braveert de lof
Van het hoogste koningshof.…