Alle inzendingen over muizen

wat zozzz van knuppel en dan slaven gij zeide mij toch ooit dat ik moest verbraven dat ik het hitzig had vergooid om te kreunen op jouw stenen in jouw hooi te ontvriezen stofjes te zuigen op jouw tenen je kneus te muizen voor het miezen…

Kom van je plek ga achter muizen aan zodat ik onbespied de moed bijeen kan rapen om vastgeroeste vleugels uit te slaan.…

“Hap,” zei de kat, “ik heb nog steeds een gen Waardoor ik dol op domme muizen ben.”…

Grijze muizen willen we niet zijn. Geen meesters en geen slaven.…

Men is in staat bij een demente muis Geheugencelletjes te repareren Maar zou je ze ook kunnen demonteren Want bij mij boven is het lang niet pluis Sinds gisteren wil ik persé vergeten Dat wórstenbroodjes 'Erfgoed' zijn gaan heten!…

die zoeken warmte slippen binnen nestelen zich op plekjes waar ik als kat het nakijken heb ik ben te dik heb me te volgepropt ze gaan op dieet de vrouw hapt liefde de kater jogt achter andere hapjes en de muizen die eten de man komt later geniet nog op zijn balkon het is er zestien graden…

Zijn het muizen zijn het katten? die spelen in de bak toch maar eventjes gaan kijken hopelijk geen muizen, ah jak De prullenbak heeft de hik. Niets te zien gelukkig maar iets of iemand moet dat doen een of andere grappenmaker zonder enig goed fatsoen De prullenbak heeft de hik.…

Twee reuzen niesten met enorme kracht de daken van de huizen het kwam zo onverwacht dat paarden angstig briesten mensen slaakten een diepe zucht de katten mauwden zacht en allen gingen ..zelfs de muizen.. samen op de vlucht.…

de mens gedraagt zich als een edel paard en zint zoals een vos op slimme streken hij heeft de kater uit de boom gekeken of pronkt zoals een pauw loopt met zijn staart een enkeling komt van gegoede huizen de meerdeheid gelijkt op grijze muizen…

hij is de baas eet zelfs kaas laat muizen springen en dansen en danst gezellig mee op een pakeerplaats van steen leeft hij negen levens en neemt soms de been hij is een kater nog niet zo oud hij zegt hallo en heeft een hart van goud…

Refrein De muizenfamilie werd vreselijk groot De molenaar vluchtte, hij was als de dood Voor de muizen die zongen: wat is het toch fijn Een muis in een molen in Mokum te zijn.…

De vrouw verhuurde huizen, maar voortdurend plaagden muizen haar, zodat ze over huizen morde vanwege deze muizenhorde. De ex-minister Vogelaar liep bij Paleis Het Loo gevaar, toen wilde vogels haar belaagden, wat geenszins Vogelaar behaagde. Tien alken maakten daar een troep en pikten haar.…

Het wemelde er van de muizen en op zolder zat een rat. De mensen schudden met hun hoofd, maar ja, wat hinderde ons dat. We pakten heel hard aan, 't is waar. De muizen hebben we gevangen, de rat werd door de hond gepakt. Bang was ik niet, we waren immers bij elkaar. Weet je nog, dat voorjaar? We kregen onze eerste zoon.…

Het wordt een slecht jaar voor de echte Friezen Het rapen van een lekker kievitsei Is nu verboden op de Friese klei Maar...eierzoekers pak nog niet je biezen Je mag de wei in...nee niet fierljeppen Er is een nieuwe sport...het muizenmeppen…

Wie wil er niet zo'n stofje als die muis Om daarmee jeugd en jaren terug te winnen Je zou zelfs overnieuw kunnen beginnen Of kom je van een koude kermis thuis? Op aarde kun je dan geen stap meer zetten En nog eens 50 jaar die snelsonnetten!…

Was ik maar zo’n simpel kant-en-klaar product of ’n stukje puzzel altijd op dezelfde plek Of kon ik maar meelopen in die lange rij van grijze muizen dan viel ik minder op Helaas ben ik uniek en maar in één ding goed dat is het leven dansen op mijn eigen melodie…

Voor mij was glück auf een nachtgroet, in het donker gesproken door mannen voor hun behoefte zittend op de schop terwijl muizen brood uit hun jaszak vraten geen treffender beeld voor de komende slaap wanneer ik in bed mijn vader groette voor hij de deur sloot. ------------------------- uit: Tirade, 1976.…

Assepoester maakte wat mee zoiets is gewoon fantastisch maar helaas niet reëel het gebeurt slechts in sprookjes Want in de echte wereld worden muizen geen paarden toch zijn er onder ons mensen die dit tevreden zou stemmen Om genen te manipuleren en te klonen naar een uitkomst gewenst opdat zij absolute heerschappij heeft in de evolutie…

nee, ga niet weg nu mijn vel nog tintelt van ons afscheid je weet hoe de regen hier zal binnenstromen het dak begeeft muizen, spinnen en wespen mij belagen het wordt al donker de honden huilen de melken maan vol hallowenen geraamten voor het raam blijf nog even verdrijf met mij de duivels uit mijn huid…

Ik vind dat maar zo gewoon De muizen vieren feest Maar ik ben geen muizenbeest Spelend met een tol Wordt van al dat rond draaien hondsdol Spelen met een touwtje Is hetzelfde als bijten op een houtje Klierende kittens in de ban Ja, daar ben ik een van…

nee, ga niet weg nu mijn vel nog tintelt van ons afscheid je weet hoe de regen hier zal binnenstromen het dak begeeft muizen, spinnen en wespen mij belagen het wordt al donker de honden huilen de melken maan vol hallowenen geraamten voor het raam blijf nog even verdrijf met mij de duivels uit mijn huid…

Brullende muizen versus vijf miljoen 't Is precies zijn vader Een regelmatigheidscriterium Het vel van de blijde intrede Het primaat sijpelt overal door Alles in één Alles vloeit in en over elkaar Welkom in mijn duisternis Het gevecht met de tijd Vermoeiend werk op zoek naar orde Niet iedereen zal lachen; hypocrisie…

Zij wandelt hautain door gesproken taal schrijdt bevallig langs zinverwanten knikt en passant hovaardig richting grijze muizen die massaal op zoek gaan haar gevederde vrienden vangen spontaan een lachje voor zij uit het zicht verdwijnt en helder groen licht voor de laatste maal verspringt…

Nu het warmer wordt, komen alle jonge muizen naar buiten en worden ze gevangen door de bosuilen.…

Mijn vrouw is bang voor muizen, dus u weet waarom ik vaak beschuit met muisjes eet. (p.s. En voor arachnofoben in ’t gezin eet ik van tijd tot tijd een suikerspin.)…

vertrek uit huizen in boos verdriet hartezeer ontparingen men ziet ze vaak bij pakken neer gekeuteld nog van muizen lege kamers vol met zakken kale peertjes lichten verloren waan gedeeld bestaan bruine dozen kilo’s herinnering verteren onuitgepakt bij helle schrijn van ochtendzon…

wat is mijmeren anders dan soezen met neuzen boven laag water weemoedig verzonken in spetters met spleten en splonken adders en grassen muizen die plassen vogels die fluiten kikkers die kwaken pauwen met staarten die slepen de havik hakt wilde patrijsjes als wij witte radijsjes nu nog de poedelpoes en het is uit met de roes…

ik zoek verdwaalde woorden in verborgen hoeken van mijn geest waar zij huizen onder stof en tussen muizen in schatkamers van eens geweest ik poets ze op ontdek nog andere rekwisieten zo maak ik het verhaal compleet niet uit de oude doos maar jeugdig broos weer klaar voor een nieuw leven hun bestaan heeft generaties goed gedaan…

de buren klagen steen en been getverderrie rotzooi troep en herrie huishouden van jan steen groenten staan te rotten peuters doen het niet in potten de muizen lopen over wat wilt u zei de heer des huizes hoge kunst staat hier onbetwist nummer één wij zijn ingericht naar een echte Jan Steen…

Nog drie zijn er in leven Soms sta ik op en heb energie dan ga ik langs langs alledrie dag tante Jo ben je nog bang voor kikkers, muizen of de kat van tante Alie die mijn moeder al lang niet zag niet zien wil of doven woorden net als daden langzaam uit dag ma wat is er nog na die kaalslag wat kan ik nog omhelzen…