Alle inzendingen over patrick

Aan het einde van de middag, als de zon langzaam verdwijnt harmonieus kleuren vervagen en mijn horizon verkleint, sta ik dichter bij het leven en lijkt het of dat de tijd, die ons is gegeven, overgaat in eeuwigheid. Dan loop ik met jou over wegen. Praten zachtjes, hand in hand over liefde, over leven tot de maan de zon vervangt.…

Tranen blijven rollen over je mooie gezicht Een gelaat zo mooi als in het mooiste gedicht Dat gezicht moet traanloos zijn en zonder zorgen Misschien is dat wel je gezicht van morgen Vandaag is je mooie lach nog niet terug te vinden Omdat we ons nog te dichtbij het verlies bevinden Je gezicht blijft achter je handen verborgen Als je ze weghaalt…

De gedachte van een vlinder Duurt vaak niet meer dan een dag Ze leven echt niet meer of minder Als je dat misschien toch dacht Ik hoop dat mijn gedachten Langer blijven hangen dan dat Want de herinnering aan jou moet blijven Als ik vlieg van blad naar blad Met mijn uitgespreide vleugels Vlieg ik van tak op tak Plotseling breekt een tak…

Ik ben bang voor het leven En ik ben bang voor de dood Bang voor de momenten Dat ik niet genoeg genoot Bang voor de zon En bang voor de maan Bang voor de tijden Dat ik niet meer zal bestaan Bang voor het horen En bang voor het zien Bang voor het moment Dat ik niet meer genoeg verdien Bang voor de dagen Dat het niet meer gaat Bang…

Aan bovenaardse conceptie doet een fout geen hinder. Innen jaren kleine lieve minnen nemen oude persoonlijke queestes. Rode strepen tonen unieke vetes. Waaronder xylofonen ijzig zingen.…

welke zinnen nog gezegd welk gebaar maakt het compleet hoe innig moet de kus die verzachten kan het leed een laatste woord, een snelle zoen, een blik achterom, heel even wanneer zien we mekaar terug een week lijkt al een leven hoe lang of kort je ook probeert een afscheid doet steeds pijn het besef vooral dat die blik ook echt de laatste…

De aanslag, niet te verkroppen, Honger naar een antwoord, Vragen, Omgeven met raadsels, Een antwoord niet te vinden, Een lach, een traan, De duisternis en een vrouw, Vingers, Die je gezicht strelen, Een spoor van bloed achterlatend, Een vrouw en kind, Geluk, daar lijkt het op, Oude wonden, Ze helen niet, maar komen terug, Door het…

tegen de roest van de mensheid dat ons ijzeren gestel langzaam omvatte en dreigde te verminken borg jij jouw hart dat al bloedde uit duizend wonden voordat ik erachter stond je liet het doorsteken zodat ze het mijne niet zouden raken maar dat deden ze toch we schreeuwden en zongen samen terwijl we ze met uitdagende…

Ik voel je... niet echt, maar in gedachten, je woorden, die mij in verwarring brachten, je pijn, die ik met je wil delen, zonder opzettelijk met gevoelens te spelen, het verdriet, waar je nooit om hebt gevraagd, maar wat je wel al jaren met je meedraagt, Lisa, ik voel je.... geloof me En ik zie je.... levensecht, wat jammer dat jij…

hij wordt door liefdevolle gedachten vervuld en door onmogelijke verlangens geplaagd vergt dit van hem een onmetelijk geduld en is dit verlangen zeer gewaagd kan jong en oud wel samengaan, dilemma's spoken door zijn hoofd zou deze liefde mogen bestaan als hij haar van haar jeugd berooft? net achttien jaar, net wereldwijs neemt zij hem…

Zie jij wanneer een man gelukkig is? tevreden, bevredigd en voldaan? zonder geklaag, geween en bemoeienis, blindeling met z'n lot begaan? Weet jij wanneer een man verdrietig is? benauwd, gebroken en verward ervaart hij 't leven zonder betekenis niet beseffend dat z'n hart verstard? Hoor jij wanneer een man te zwijgzaam…

Al zo vaak verlangde ik, dat je bij me lag, en kon die gedachte niet weerstaan ging voor jou volledig overstag, wat heb je toch met me gedaan..? Hoevaak verlangde jíj niet, dat je bij me lag..? om niet alleen in gedachten hier te zijn..? als je door mijn ogen ons eens zag, kleurt je hart dan niet karmozijn...? Een perfect stel,…

vanaf het moment, dat ik je ontmoette betoverde je mij, wat ik niet kon voorzien, Je pakte me in, niet te beschrijven, ben ik mezelf niet meer sindsdien.... woorden schieten mij tekort, als je me aankijkt en en naar me lacht, wat anderen er ook van zouden kunnen vinden, jij bent degeen waar ik op wacht... Als er ooit één moment zou kunnen…

Jij en ik, wij horen samen... in mijn gedachten, in mijn hart... zou jij dit ook kunnen beamen ben jij het, die mijn hart verward....? zou het me lukken, je te schaken... dat is de vraag die ik me stel, of loop ik vast tussen de spaken van het rad in dit liefdesspel...? Ik wees maar wijs, en laat je met rust, jij hoeft die keuze…

Soms zijn er dingen, die 'k niet kan zeggen, zijn mijn woorden ongehoord, maar hoef aan jou, niets uit te leggen, begrijp je mij zonder woord... maar toch.. Vandaag heel even onenigheid, je had me niét begrepen.. wijt het aan je jeugdigheid, en onzekerheid inbegrepen.... Je bent niet goed, voor maar heel even, en wil met…

Slaap maar zacht,mijn lieve zwaan... verlangde, dat ik bij je was... mijn vleugels om je lijfje heen, mijn hoofd heel zacht tegen je borsten aan... Droom maar fijn,mijn madelief... voel je warmte door mijn lichaam heen, en na vannacht, zeer intensief, kwamen emoties veel overeen... Wees maar trots, wat je hebt verricht, mijn…

Je diepste geheim, gaf jij me prijs, en ik hoorde je lijdzaam aan... m'n ervaring gespiegeld, toevalligerwijs, terwijl jij dacht hierin alleen te staan... Als ik in je ogen kijk... dan zie ik 'ons' verleden... dan schokt mijn adem, en verkrampt mijn hart... heb het onderwerp altijd gemeden maar 't heeft mijn wereld opnieuw verward…

Ik zie je, met mijn ogen dicht... ik voel je, en 't verward,... heb jij mijn evenwicht ontwricht, en voel me heel apart... Ik streel je, met mijn hart gericht, je lippen, en je handen, beroer voorzichtig je aangezicht, en voel je lippen branden... Ik mis je zo, je tegenwicht, in woorden van bedachtzaamheid, heb jij mijn hart…

De dag is eindelijk aangebroken, voel een rilling door mijn lichaam gaan... heeft de nacht zich uitgesproken, om je weer éven aan mij af te staan.... Weet je wát ik graag zou willen? Gewoon voor één enkele dag de nacht te zijn... om je uren vast te kunnen houden, je te koesteren in de maneschijn... Maar tevergeefs, kan er niet…

Mocht ik ooit diep jouw hart kunnen raken, en al je tranen wissen, zou ik één traan bewaren, die delen we met z'n twee... En als ik even héél dicht bij je kon zijn, zo dicht, dat ik je ziel mocht zien, verzamelde ik ál jouw zorgen en nam ze met me mee... Geen man, geen macht kan jou van mij scheiden, mijn hart, mijn ziel, ze zijn…

Mijn leven in onzekerheid is schijnbaar leven in aanhankelijkheid... en mijn verlangen naar jouw geborgenheid is een verlangen in alle hevigheid... m'n verlangen naar genegenheid, is 'n verlangen naar jouw aanwezigheid... mijn verlangen naar jouw schoonheid is 'n verlangen van begerigheid... en dit gevoel van afhankelijkheid…

Ik voél dat jij er bent... in mijn hart en in mijn keel... loop ik over van sentiment, vormen wij écht één geheel... Ik wéét dat jij er bent, in mijn maag en in mijn hoofd... is er niemand die mij zo kent, was jij maar aan mij beloofd... Ik lééf,omdat jij er bent... 'k voel je van top tot teen, is er voor jou geen concurrent…

Wat was ik bang je te verliezen, wat was ik bang, zonder jou te zijn, had het echt niet in de smiezen, ik deed mijn hart onnodig pijn... Wat was je lief om mij te troosten, wat was je lief, door er voor mij te zijn, kan ik nu jouw liefde oogsten, is mijn hart niet van porselein... Was heel even aangeslagen, zat er eventjes doorheen…

Weet niet precies wat het betekent, maar hoop dat je me hierin gelooft, ben jij degeen die uitgerekend, continue blijf spoken door mijn hoofd... Zal dit gevoel misschien 'liefde' heten, samengaand met een onzeker hart, hoe kan ik dit nu zeker weten, gezien dit gevoel mij totaal verward... Je bent niet hier, nee nooit geweest…

Jouw naam schreeuwt door mijn lichaam heen wel duizend keer per dag, krimp ik steeds van pijn ineen, neem je me helemaal in beslag... Bedek ik mijn oren, hoor ik je naam... sla jij je brandmerk in mijn hart, sluit ik mijn ogen, zie ik je staan, wat maakt jou toch zo apart...? Is het je stem, die ik maar blijf horen, is het…

Onzeker fluister ik naar je hart... lukt het mij hier binnen te gaan? is je hart voor mij gesloten, of heb je de deur al iets voor me openstaan...? Onzeker fluister ik zacht jouw naam, wil zó graag even bij je zijn... zo graag even ván je zijn, en zo graag even ín je zijn... en toch... fluister ik steeds onzekerder jouw naam…

Jouw woorden helen me... telkens weer... gebracht in mooie zinnen, brand je diep hier van binnen, gezoet door stille gedachten, om m'n pijnen te verzachten, raak je me keer op keer, telkens weer... Jouw warmte streelt me... steeds maar weer... koude rillingen verkroppen, m'n hart niet meer te stoppen, verklampte handen zweten…

Jij weet waar ons verlangen ligt... diep in jou, diep in mij... kus ik teder jouw gezicht, en kruip je stiekem dichterbij... Ik hou je vast, laat je niet meer gaan, kruipen helemaal in elkaar, 'k fluister zinnen, fluister je naam, en strijk mijn handen door je haar... nog vol emotie, zo passioneel, schrik ik wakker, en ben…

'K strijk mijn vingers door je haar, en leg mijn handen op je hoofd, wees niet bang, ik ben het maar, zou niets doen, had ik beloofd... ik streel je zacht,raak je nét aan, genoeg om te bekoren. vertrouw me maar, laat me begaan, ik voel me in jou verloren... Ik verken je lijf, met zachte handen, weet, wat je grenzen zijn…

Een test voor pril geluk, jij op vakantie in een ander land, komt je hart weer bij me terug, dan is onze liefde hiertegen bestand... maar als je onderweg je hart daar hebt verloren, dat doet me dan heel veel pijn, moest iets ons geluk…