Alle inzendingen over patrick

Toen Columbus uit ging varen met zijn schamele vloot gnuifden waarnemers die gaan van uitputting nog dood Maar ik mag een boon zijn uit het leeg te plunderen land stal hij de redding van het ambtenarenbestand Geleerden en poëten tel de kopjes maar na bedoeïnen en asceten van Den Haag tot Kinsjasha Het zwarte goud van de wielrennerij Ultieme tovermiddel…

mijn gevoel dwaalt, vol duistere gedachten, vermengd met emoties, doorbreng ik mijn nachten... waar zal ik rusten. langs eindeloze wegen, vol onmacht en ontoegankelijkheid, voor eeuwig verzwegen... luister naar mijn adem, wees één met mijn geest, en ervaar in stilte, waar ik tot nu toe ben geweest...…

wie ben ik, dat ik dacht je het geluk te kunnen geven... wie was ik, dat ik het probeerde... waar ben je, nu je voorgoed, uit mijn leven bent verdwenen, waar was ik, toen je ging.... heel even dacht ik, heel even....... was je van mij...…

Laatst wachtte ik op jou, onder onze boom in het park, het duurde even voor ik besefte, dat je nooit meer komen zou.... weet je nog die ene keer, bij de vijver... we samen een belofte deden, elkaar altijd stevig vast te houden, als er aan ons getrokken werd? En er werd aan me getrokken... je hield me in alle macht vast, maar diep, in…

Vol verwachting loop ik naar het pleintje, en zie het meisje met donkere krullen... ze is nog zo jong, echt nog een kleintje, en speelt heel vrolijk, met enkele jonge knullen... Ze glijdt van de glijbaan, en huppelt in het rond, wie kan zo'n kind weerstaan, 'tis echt een knuffelkont... liefde en verlangen, is hetgene wat ik…

Nog even, dan is het zover, dan open jij je oogjes, de geboorte van een ster.... Negen maanden lang, is er over je gefantaseerd, heb je je bestaansrecht verworven, een plaatsje in ons hart gereserveerd... Het wil nog niet echt vlotten, maar kom nu toch maar gauw, we zitten vol spanning te wachten, lieverd...we houden van jou! Je…

Gisteren... maakten je woorden me gek, en vluchtte ik weer eens in mijzelf... noem het een moeilijke karaktertrek, maar dankzij jou, gaat dat bij mij vanzelf.... Vandaag... wilde ik met je praten, maar kwam ik er gewoon niet doorheen... voelde me enorm opgelaten... en wenste, dat je zomaar ineens verdween... Morgen...ach, dan zien…

Soms mis ik jouw lach, zomaar, op een sombere morgen, en ruik ik je geur nog, in een kussen gevangen, hoor ik je stem, zonder emoties verborgen, en ga ik op, in eindeloos verlangen.... soms wil ik bij je zijn, meer dan ooit, maar veel te laat, wil ik je vasthouden, er voor je zijn.. kan iemand me vertellen, of dit ooit overgaat, dit…

Nu de laatste dagen van het jaar zijn aangekomen, en ik terug kijk op het verleden.... zijn het herinneringen die in mij overstromen en wil ik soms vluchten uit het heden.... Wás het ooit zo goed, of is 't nostalgie... en besef ik niet, wat ik nu heb.. is het een zucht naar liefde en compassie, en bevind ik me nu in een spinneweb?…

Vaak maakt verlangen meer kapot dan ik had voorzien ontvang ik meer respons dan ik verdien verlang ik meer dan ik mocht wensen verleg ik telkens weer bekende grenzen door meer te zeggen dan te vragen meer te nemen dan ik kan verdragen jij was degene die mij doorzag en mij liet schutteren zonder ontzag ik zie nu eindelijk jouw…

Wees toch niet zo boos als je denkt dingen te denken die niet zo zijn maar alleen bestaan in jouw hoofd wees toch niet zo bedroefd als je denkt dingen te voelen die je niet hoeft te voelen in je hart wees toch niet zo ad rem als je denkt dingen te moeten zeggen terwijl je die juist moet zeggen in gedachten wees toch niet…

Geen kloeke ogen die zeggen of uit gaan leggen Noch woorden en ook geen klanken die mijn zijn bedanken Niet eens gelul of boos gebrul Geen razend handgebaar Ach, m’n lief Stoot die deuren open Haat of min mij niet alleen maar alles om je heen…

Weer een dag voorbij, en niet getreurd.. heb echt gelachen al is er niets gebeurd.. gaf mijn ogen de kost maar hoefte niets te zien heb ook niets gekregen wat ik niet verdien kon niet méér verlangen naar wat ik al had en ga tóch slapen met méér dan ik bezat want jouw liefde groeit elke dag meer dat laat je me voelen…

Lang gedragen Zou het dagen? Die droom van huislijk welbehagen Uit hoop en ochtendgloren Glanzend werd een huis geboren Deuren Ramen Zwaai ze open Klop het stof uit oude poren Hamer Kwast Ze gaan tekeer in dit oord met echo's van weleer De rust nu weergekeerd Een ziel ligt aangemeerd…

Ik was er wel wanneer je me miste en je dacht, die komt niet meer ik was er steeds al zag je me niet hoorde je me niet maar miste jou ook evenzeer uit het oog is niet altijd uit het hart dit is niet het einde maar misschien juist een nieuwe start....…

Wanneer lentelicht je plaats beroert hoor je mijn voeten op zachte aarde Beneden droogt slaap je tranen hier kleurt je beeld mijn ogen Je bed bedelf ik onder orchideeën en zoete margrieten Morgen niet dan zwaai ik je van ver mijn liefde toe…

laat me je droom zijn, als je weer ligt te slapen. laat me je droom zijn, als je denkt aan betere tijden. laat me je droom zijn, al is het maar voor even.…

Ik zag hoe mist wreed je oevers verhulde Die van mij pas ontdekt Wat had ik je graag zachtjes aan wal gezet…

Ik kijk in je ogen Ik kijk naar je lach Ik zie in je ogen Een zonnige lentedag Dan lopen we samen Heerlijk hand in hand We beginnen te rennen Langs de waterkant Vogels gaan fluiten En een hinde eet haar gras Ik zou zo graag willen Dat ik voor altijd bij je was Dan open ik mijn ogen Ik voel me klote en sloom Ik lig alleen in bed en…

Met haar mooie blauwe ogen En haar felle witte lach Maakt zij midden in de winter Een mooie zomerdag De zon die gaat weer schijnen Als ik haar iets omhoog til Mijn hartslag wil niet verdwijnen En staat geen seconde stil Ik blijf constant in beweging In mijn hoofd zit ik bij haar Het liefste was ik niet alleen Maar met zijn tweeën bij…

Vanochtend werd ik wakker Met een uitdrukkingsloos gezicht Met in mijn ogen schijnend Het oranje ochtendlicht Het gemis dat kan ik dragen Als een fakkel in de wind Het vuur dat zal hoog branden Totdat ik het genoeg vind Mijn verdriet zal eeuwig blijven hangen Voor mij kom jij nooit meer terug Hopelijk kan iemand jou vervangen En vind…

Het laatste jaar was donker, Hopelijk volgend jaar meer licht Want de vrede in de wereld Raakt steeds verder uit het zicht. Hopelijk kunnen wij verhinderen Dat de wereld donker blijft Want wij hopen voor de kinderen Dat de mensheid niet verstijft. Wij moeten blijven vechten Als een vliegje in een web Voor de vele mensenrechten Waar ook…

Je reist over de wereld Maar blijft zitten in je stoel De regelmatige gebruikers Weten vast wat ik bedoel Je kan surfen op het internet Van zijde naar zijde naar zijde Met alle letters van het alfabet In elk jaargetijde Op deze grote wereldplek Ben je als een vogeltje zo vrij En je gaat van land naar land En komt steeds dichterbij…

Had ik maar meer genoten Van eerdere dagen van de week Had ik maar meer gedaan Zodat vandaag iets minder leek Een mooie dag met veel zon Is nu helaas voorbij Nu moet ik weer naar school Ben nu dus niet meer vrij Vandaag denk ik aan morgen En morgen denk ik terug Aan de dagen zonder zorgen Die zijn helaas achter de rug…

De dood is voor iedereen Voor alles is een eind Waarom is het dan gemeen Dat je uiteindelijk wegkwijnt Geen geintje over sterven Want ooit zal je het merken Zal het je leven bederven Of misschien juist versterken Het leven uit je ogen In een fractie van de dag Zomaar weggezogen Net als je glimlach Elke dag komt de dood Bij ons op…

Aan het einde van de middag, als de zon langzaam verdwijnt harmonieus kleuren vervagen en mijn horizon verkleint, sta ik dichter bij het leven en lijkt het of dat de tijd, die ons is gegeven, overgaat in eeuwigheid. Dan loop ik met jou over wegen. Praten zachtjes, hand in hand over liefde, over leven tot de maan de zon vervangt.…

Tranen blijven rollen over je mooie gezicht Een gelaat zo mooi als in het mooiste gedicht Dat gezicht moet traanloos zijn en zonder zorgen Misschien is dat wel je gezicht van morgen Vandaag is je mooie lach nog niet terug te vinden Omdat we ons nog te dichtbij het verlies bevinden Je gezicht blijft achter je handen verborgen Als je ze weghaalt…

De gedachte van een vlinder Duurt vaak niet meer dan een dag Ze leven echt niet meer of minder Als je dat misschien toch dacht Ik hoop dat mijn gedachten Langer blijven hangen dan dat Want de herinnering aan jou moet blijven Als ik vlieg van blad naar blad Met mijn uitgespreide vleugels Vlieg ik van tak op tak Plotseling breekt een tak…

Ik ben bang voor het leven En ik ben bang voor de dood Bang voor de momenten Dat ik niet genoeg genoot Bang voor de zon En bang voor de maan Bang voor de tijden Dat ik niet meer zal bestaan Bang voor het horen En bang voor het zien Bang voor het moment Dat ik niet meer genoeg verdien Bang voor de dagen Dat het niet meer gaat Bang…

Ik ben niet gehaast vandaag Want de zon schijnt zo mooi Als een echte lichtekooi 'k drink m'een stuk zon in m'n kraag Dus ongehaast vandaag De zon hunkert naar hooi Als een volleerde lichtekooi Alleen 't refrein is van bedenk'lijk allooi Kom droom met wijdopen ogen een lied voor de zon en de maan En we slepen de nacht naar de morgen…