Hartenkreten

hartenkreet (nr. 6.041):

Onbegrip...

Gisteren... maakten je woorden me gek,
en vluchtte ik weer eens
in mijzelf...
noem het een moeilijke karaktertrek,
maar dankzij jou, gaat dat
bij mij vanzelf....

Vandaag... wilde ik met je praten,
maar kwam ik er gewoon
niet doorheen...
voelde me enorm opgelaten...
en wenste, dat je zomaar
ineens verdween...

Morgen...ach, dan zien we dan wel weer
dan gaat het weer
van voor af aan...
of komt er dan een ommekeer,
en ga je me dan eindelijk
eens verstaan?

Ooit... hadden wij elkaar beloofd,
ervoor te waken, dat ons vuur zou
blijven branden...
wie had het ooit gedacht, het vuurtje
dooft,
en een breuk is al gauw voorhanden...

Nu... zeg ik je, met heel mijn hart,
met alles wat ik in me heb,
de situatie wordt nu wel
heel benard,
dus hou nou eens je klep!

Ik hou van jou, en jij van mij...
dus pak mijn hand, en ga ervoor,
want deze kans gaat echt voorbij,
en gaat onze liefde,
er écht vandoor!