ik haal uit niets
iets leuks
om mee te maken
een zucht
en een moment zo
van de straat geplukt
zie hoe
handen rusten
of de tijd verprutsen
hoe ze morrelen
aan de dag door
het borrelen in de nacht
ik pak lucht
en mix met winden
vlagen tekst
wolken letters
drijven zinnen
tot een vers
ik inhaleer de vorm
beloof emoties…
Vanuit onzalige gedachten
verprutsen wij de laatste kans
in lange rij met de verdachten
die handelen in doffe glans
onze waanzinnig mooie ogen
sluiten als beslagen ruiten
getergd gekeerd en zwaar bedrogen
naar een binnen zonder buiten
in deze vers gedolven groeve
reik ik jou de stalen spade
begraaf het duister van ons droeve
vanuit voorbedachte…
194
Bezig met laden