De Kameleons
Verschieten in aangepaste kleur
In gebruik graag aangenomen
Profileren zij zich ongemoeid
Voorspiegelend oude dromen
En verzekerd van het volgen
Van de massa in sluimerstand
Hebben zij niets en alles gemeen
Geven zij grinnikend elkaar de hand
Blauwe zetels vier jaren dik beloond
Kleur verschietend progressieve gedachten…
mijn voorspiegel kijkt bedenkelijk
dit zal geen dag worden om lang
de adem te sparen, het lachen is
al lang vergaan nu het lijf zich om
gepijnigde botten wikkelt in een
door blindheid omlijst landschap
mijn ik vraagt aan de spiegel wat
hier de bedoeling van is, of elke
voorzet doel moet treffen, zoals
geestverwarring zonder spraak…
letters kromden zich
om te kunnen raken
geen wit, geen fractie
werd onberoerd gelaten
zinnen werden verzacht
om geloof hard te maken
compassie ontfutseld
uit goedgelovigheid
versluierde regels waaierden
vol aantrekkingskracht richting
naïef opengesperde ogen
die alles wilden geloven
wat de harde waarheid
ook maar enigszins
zou kunnen…