Alle inzendingen over worp

Ik wil het niet weten wil niet weten wat jij weet. Ik begrijp mijn eigen weten niet eens. Ik wil niet horen wat je zegt wil niet begrijpen wat je bedoelt Mijn eigen teksten hoor ik niet eens. Ik wil niet zien wat jij ziet en zeker niet hoe jij het ziet. Mijn eigen beelden moet ik nog leren zien. Ik wil niet voelen wat jij voelt…

's Avonds bij het schemerlicht zie ik je in gedachten staan, je blik enkel en alleen op mij gericht. In de nacht, dan sluit ik mijn ogen, laat me meenemen door vele dromen en voel opnieuw hoe wij samen bewogen Wanneer de zon dan weer aan de hemel staat met zijn stralen op mij gericht, voel ik, nog heel even, je handen als afscheid op…

En rotsen, door scheurende bossen, gleeën En 't leek de maat van zware alexandrijnen - Neer op 't verraad in bloedige ravijnen Door worp van velen, wein'gen, van hen tweeën. 'T werd avond. 'T zwart was blauw en 't wit oranje. Zijn laatste riddergroet naar Charlemagne Vloog naar het noorden, hoge, gouden zwaan.…

Riet-geknak, kabbel-kroos wind-geruis, water-drup eend-gekwek, vis-geklets reigers-stap, rat-gespat hengel-swiep, sigaar-gezuig roei-gebonk, net-gegooi laars-gesop, fladder-zwaan koffie-slurp, brood-gesmak muggen-zoem, rochel-spuug snotter-snuif, handen-wrijf natte-hoest, molen-ratel aasvoer-worp, hout-gekraak vogel-fluit, muis-gepiep koe-geloei…

scherp gepunte speer draagt, hier en nu, mijn beeld, is het moment, nu, vlak voordat de bronzen speer jouw sterke, gespierde arm pijlsnel verlaat en feilloos het doel zal treffen, licht trillend zal ze blijven steken in de grijze, verweerde schors van de goddelijke olijfboom, zachtjes schudt en kreunt de olijf onder de kracht van jouw worp…

De wind was tegen En het lood was zwaar Toch wilden wij vissen Gooien van hot naar haar De worp liet te wensen over De aanbeet liet verstek En alle stoere verhalen Gingen hiermede op hun bek De voorraad aas slinkt gestaag Slijm der pieren druipt omlaag Langs met brood gevulde handen Verhalen gaan over zagers met tanden De humor is…

Onze lieve veldheer van Betondorp Met op een worp van steen zijn kerk als stadion In welk buurtje hij de bletter te pletter werken kon Binnen de perken van een Amsterdamse School Maar waar heb die apekool voor nodig?…

Doodslag, of veel te snel in het verkeer, hongersnood, ziektes, ongeneeslijkheden, de geluidloze worp van een Hutu of Tutsi speer. Machtswellust, bombardementen op grote steden. Beschietingen, gas, of straatgevechten, burenruzies, armoe, of supportersrellen. Allemaal gruwels die een mensenleven beslechten.…

Ik speel mijn leven als mijn spel Het spel te spelen is mijn doel Ik speel dit spel niet om te winnen Ik speel mijn spel op mijn gevoel Ik zie mijn leven als mijn Ganzenbord Elke keuze is een worp Het aantal ogen van mijn keuze Zegt waar ik dan word gedropt Een paar stappen vooruit Een stapje terug Soms even stilstaan Dan weer gaat…

fietsen gericht onder weg koffie met appeltaart even weg van thuis bevrijde grijze duiven die stiekem een neutje vatten ons mam zien ze al lang niet meer wuiven die jogged in de keuken op die vermaledijde harde matten waarachtig de zon komt door wat een rijkdom in ons dorp steeds meer volk trekt voorbij mijn hond doet zijn tweede worp…

Thijs tweede worp heeft hoge ogen weer ligt er zes boven; “Dit spel ga ik winnen vriend, dat zal ik je beloven!” Zo blufte, pochte Thijs die nacht. Zijn tegenspeler niet, die lachte minzaam en gemeen als iemand die kansen ziet. Hij wierp zijn steen zo hard ter tafel dat die doormidden in twee gelijke stukken brak.…