Alle inzendingen over yvonne

De stilte, oorverdovend brak m'n hart Mijn bericht, jouw antwoord en onze nieuwe start Gewoon als goede vrienden geen gedoe dit keer Maar voor ik 't wist gebeurde het ons weer De blik in je ogen m'n hart klopt in m'n keel Vingers spelen met de mijne 't wordt me bijna te veel Weet niet wat ik hier mee moet verliefd tot over m…

Dat je voor me zou staan was wel te verwachten Maar dat dit zou gebeuren had ik niet in gedachten Ineens lig je naast me je armen om me heen Laat me intens genieten terwijl mijn grens verdween Het verlangen en de spanning in weken opgebouwd Komen hier en nu naar boven en alles voelt vertrouwd Het was zo verkeerd maar ook ontzettend…

Het bleef niet bij die ene keer Want een week later ben je er weer De tijd is kort het verlangen groot Ik sluit m'n ogen en geef me bloot Met jou beleef ik dit gestolen moment Het voelt zo goed als je bij me bent Maar in de stilte komt het verdriet Je bent al weg en ziet het niet Voor jou de lol voor mij de pijn Mijn hart…

Vanaf het eerste moment dat je me aan hebt geraakt wist ik dat het gebeuren zou die keuze was al snel gemaakt Het hoogtepunt met jou was een keerpunt in mijn leven nu is er geen weg meer terug kan alleen mezelf de schuld maar geven Ik geniet van elk moment wil het liefst steeds bij je zijn er is geen toekomst voor ons samen en dat doet…

Jij was nog geen feit En heit en mem werden bezwaard Met een ziekte die mem moet overwinnen Neem je me kwalijk Dat je leven nog even moet wachten Dat je zus nog niet met je kan spelen Vergeef me dat ik nederig mens Beslis of je al mag leven of niet Neem me niet kwalijk dat ik kies voor mij En tenslotte voor jou klein mens Je bent mijn wens…

Ik laat m'n ogen dwalen over je lichaam als je naast me ligt Ik streel je met m'n handen zie de glimlach op je gezicht Ik geniet als je me aanraakt je vingers verzachten mijn pijn Ik wou dat je nooit meer weg ging en voor altijd bij me zou zijn Ik weet dat dat een droom is die nooit echt uitkomen zal Ik kan het toch niet helpen dat ik…

Ben jij het sprankeltje hoop dat mij hielp? Dat mij weer een zet in de rug gaf? Dat mijn ogen weer liet stralen? En mijn hart gaf wat het nodig had? Dan mijn leven compleet maakt? En mij doordringend aankijkt, alsof ik bijzonder ben? En mij alleen al gelukkig kan maken door een kus? Dan denk ik bij me zelf, dit zijn vaak dromen die niet…

Het is vandaag 29-10-08 de dag van 2 jaar geleden. Dat ik in haar ogen keek, en dacht.. Is dit nou echt het laatste.. Laatste woord... Laatste blik.. Laatste aanraking.. Voordat ik afscheid moet en zal nemen? Het geloven van is een besef van machteloosheid. Kan niet meer terug.. Zal het moeten doen met herinneringen van toen en nu.. Voel…

Het was de laatste zin uit mijn eigen gedicht Met je hand onder mijn kin en je adem op mijn gezicht Wat kom je eigenlijk doen ik snap het niet helemaal Warme lippen geven een zoen en vertellen hun eigen verhaal De nacht fluistert duizend zinnen de betekenis wil ik niet weten Zachte handen die me beminnen doen me de werkelijkheid vergeten…

Je geur ligt nog op mijn kussen Als je allang bent weggegaan Steeds opnieuw Parfum van verlangen En als ik geluk heb Ruik ik het morgen nog steeds…

De tijd is aangekomen, om het onbekende te ontdekken. Met de sleutel in mijn hand meegenomen, ga ik de kist van mijn hart opentrekken. In het oerwoud van wanhoop, kom ik de angsten tegen. Waar ik nu niet meer voor wegloop, maar er tegen vecht op hoop van zegen. Daarachter de bergen, torenhoog ontstaan door de vele problemen. Toen jij…

Onbereikbare liefde is als vloedgolven van de zee Telkens weer probeer je het aan, maar het lukt niet Het is te koud en te ver weg Het voelt onprettig De gevoelens zijn hevig en blijven in een cyclus om je heendraaien Je kunt er niet bij, hoe graag je het ook wilt Misschien kun je het beter loslaten. Het water glipt je toch door…

Yvonne - 12 jaar…

Elke dag opnieuw Ben ik op zoek naar jou waar ben je toch? Waar ben je gebleven? Waar is jouw ware ik? Ik ben op zoek naar de echte jou Zit je soms verstopt? Vertel me wat er aan de hand is Waar ligt het aan? Soms denk ik: Was je maar niet veranderd Je bent weggelopen, van je oude ik Laat die nieuwe ik maar verdwijnen Zodat jijzelf…

Gedachten tot wanhoop gedreven Ik voel van binnen alleen de pijn Niet wetend waar ik ben gebleven Niet wetend waar ik nu zou zijn De dag geschreven in het zwart Geeft mijn blijvende zwakte aan Het leven is nu eenmaal zo hard Geeft een einde aan mijn bestaan…

Je zegt, dat het je spijt Dat woordje komt achteraf altijd Je zei, het voelt zo goed Daarom snap ik niet dat het eindigen moet Je woorden snijden dwars door mijn ziel Kan ik het helpen dat ik voor je viel? Ging het te snel Of kwam het te dichtbij? Duidelijk is nu wel Het betekende voor jou minder dan voor mij Ik voel me gebruikt, gekwetst…

Wim krijgt een mooi boek Petra een tweedehands fiets Yvonne een schilderij En Rob een marmeren iets... Ik trakteer op dit feest - omdat het mijn laatste is - op mijn spullen en mijn erfenis.…

Ik noem ze niet bij name ik draag ze in mijn hart Waar ik ga, sta, werk, winkel uitrust, uit ga, woon of gewoon naar uitkijk Waar ik maar ben, waar ik maar leef wat ik ook beleef, wat me maar lief is Ze zijn er altijd in mijn hart: mjn man, mijn kinderen, mijn gezin, mijn moeder, mijn familie Ik draag ze in mijn hart en in mijn…

Centraal station een remonstrantse dominee sprak mij aan en deelde mij al heel snel mee dat wij dezelfde school bezochten leraren passeerden de revue na veertig jaar nog steeds niet dejà vu na het overstappen ineens temidden van studenten voelde ik mij heel snel thuis in veertig jaren waren de meest boeiende studentenelementen nog steeds dezelfde…

Ik laat mij niet verleiden door Yvonne! Ondanks de spanning, trekkend in mijn lijf, verleidt haar diepe gleuf mij tot een on- voldoende. Keihard geef ik haar een vijf.…

Je schrijft nu je laatste verzen er was nooit een mooier lied dat zo snel moest afgeschreven want de tijd die heb je niet Jij maakt aan je letters krullen en de zinnen geef je glans van die laatste mooie woorden maak je een ware levensdans Het kost je moeite zo te schrijven maar jij omklemt de pen met kracht je wilt zo graag wat langer…

daar waar de bomen tot in de hemel rijken zie ik haar in het blauw de zon omringt haar gestalte haar hand in de lucht ze wuift me vrede toe haar schoonheid is oogverblindend mijn ogen tranen van het felle licht toch blijven kijken totdat haar schaduw sterft en zij voor eeuwig is…

ik weet dat ik denk wat ik wellicht begrepen heb niets meer is of minder oh dwaze wijsheid je ledigt mijn leegte tot vervulde overdaad ik spring omhoog opdat ik neer zal dalen in de put van mijn hoogste zijn wek me in de avond zodat ik in de ochtend slapen zal…

en nu nog één keer adem in inhouden nog even zie je die kleuren het rood van je gezicht de gele sterretjes als je je ogen sluit voel je die duizeling en hoor je die stem adem dan adem dan je wil te overleven is er nog lief blaas nu maar uit…

de schoonheid van de dood leeft op de gezichten van hen die waren onbereikbaar ver zijn zij de koude herbergt warmte van buitenaf niet voelbaar van binnenuit niet tastbaar en toch het hart zal ogen openen een glimlach zal ontwaken rust in vrede zal uitgesproken worden in de schoonheid van het leven…

langzaam loop ik jouw richting uit open je armen neem mij tot bruid verwelkom mijn wezen en neem mijn zijn kus af alle wonden en ontneem de pijn met jou zal ik de uren die eeuwig duren doden…

Natte muren Modder in het gras Koude handen Dikke das De bomen kaal De mensen vaal Maar zachtjes kleurt vanalles groen De natuur heeft ineens veel te doen Slapen met de ramen open Te warm om door de stad te lopen Op het strand liggen zij aan zij En bij de kassa van het pretpark wachten in de rij langzaam stroomt een jaar voorbij Bladeren…

ik ben de beste dichter mijn werk nog niet geschreven het publiceren van mijn meesterstuk doe ik pas na mijn leven dus vrienden verwacht nog niet van mij dat ik u zal behagen mijn schrijfsels zijn nog enkel spel uit mijn mortale dagen leef lang genoeg, leef mij voorbij lees dan mijn ode aan het leven in gouden letters zal mijn dicht op…

Ik boetseer je gedachten tot volmaakte beelden van steen. Slechts herinnering bevroren in wensen van ooit en toen. Ik giet je tranen in de palm van mijn hand wring uit de levenslijn. Als was in mijn handen jij was.…

Ik wil niet dood maar enkel sterven dood is zo definitief dood is enkel om te erven sterven klinkt zo lief Sterven is een zoeter heengaan dood, ik houd er niet van dus waarom de dood verkiezen terwijl ik sterven kan…