Oh, kijk nou toch, zei ‘t kamerlid, ze zijn weer aan het rellen. Vlug kwamen Kurt en Cor erbij en keken met hem mee. Wat jammer dat die schreeuwers elke intocht vergezellen. Bij ons was ‘t vroeger enkel feest, die intocht op tv. De eerste keer dat Sint, zei babcia, met zijn Zwarte Pieten bij mij thuis een bezoekje bracht, stond ik meer dan versteld…

mijn god, men relt en maakt weer veel kabaal de genderongelijkheid, wat een sof en ook het thema is banale stof zo roepen de ontstemden allemaal Is het de kift waardoor men nu de moeder de vrouw laat lezen als een kijvend loeder…

Ik luister naar degene die in nood leven ik heb veel gezien heb een internationaal wereld beeld dat ik een goede positie zou krijgen had ik voorzien Ik kom op voor arme mensen in onderontwikkelde landen ik geloof dat wij in rampen belanden als we niet beschaafd blijven onderdak bieden aan degene die komen uit oorlogsgebieden mijn…

Wie heeft die bommen losgelaten wie zette z’n handtekening onder het afschieten van die alles vernietigende granaten welk groot stuk onbenul verschuilt zich achter het bestoken van onschuldige mensen kinderen met dat hartverscheurende chemische spul wie heeft besloten tot het neerhalen van dat met vakantiegangers gevulde vliegmachien blijkt…

Toen indertijd de Nederlandse Jood Naar Westerbork in Drenthe werd verbannen Had niemand weet van snode Duitse plannen, Dat dat het voorportaal werd van hun dood. Wie Westerbork als pretpark afficheert Die heeft van de historie niks geleerd.…

in klein bewegen stribbelt materie met vasthoudende weerspannigheid tegen waar eigenschappen karakteristieken zijn voelt aantasting als structurele pijn net als in het organisch leven is er respectvol bestaan in met elkaar gaan juist verbinding is nog altijd de laatste link die voor het leven kenmerkend is…

De internationale kranten kwijlen De Hollandse minister president Dat is nog eens een voorbeeld, wat een vent Staat zelf gemorste koffie op te dweilen Maar zonder de tv die mee komt gluren Zou Rutte’s show beslist niet zo lang duren.…

Op Teletekst heb ik onlangs gelezen: Komt u uit Zuidoost Azië terug En bent u daar gestoken door een mug Dan moet u -echt waar- voor het ergste vrezen. Men waarschuwt ons heus niet voor niks ervoor, Want kijk maar eens, er loopt een streepje door.…

wij vlogen ogen schuin gericht naar boven gewoon hand in hand haren golfden je lach bevrijdde ons van het land in zweven en glijden de techniek was uitgezet wij deelden alle elementen zoals in oude schrift- segmenten ooit voorzegd in vrije vlucht bewoog het leven eindelijk naar alle kanten in dansen zonder zwaartekracht wij…

ik heb de spiegel gevraagd niet meer te kaatsen omdat ik mijn beeld niet kan verdragen ik kijk maar het lijkt op geen stukken na op de persoon die ik ben er is niets dat ik herken het is een vreemde maar zonder ziel een ander die als medemens niet echt beviel wij hebben geen gevoel bij het zien van elkaars smoel geen affiniteit…

knikkers rolden oppervlaktes bolden licht klingelde in transparante lucht zij kwamen van bovenaan tevreden naar beneden lieten zich helemaal gaan een glazen waterval die fonkelde in muziek van de zon tot de pot alles won rusten samen zonder geluid in gelijkvormige kromming tot er eentje verschuift als een lawine waaieren ze…

ik voelde grond golven wist hun agressie kende vorm en kleur rook nerveuze krachten in onontkoombare hitte tijdens de duur van het vuur patronen schoten uit een archaïsch verleden om te innoveren in heden herkenbaar in hun beproefd strakke regie van populistische eenvoud de eenling verdween in het schuim van de immens rood ziedende…

Je mag de natuur in zonder sleutel Je mag er binnen via dijken die de rivier tegen houden stroom doen wijken Ik ga de lapjes natuur bekijken vanaf m'n fiets kijk ik naar plassen waar vogels zwijgend waden of zingen in 't groen Dag in, dag uit zou ik dit peddelen in de Ooij overdoen.…

Ooit het recht vergaard. Nimmer rechtmatig verjaard. Ooit met stelligheid verworven. Nimmer omarmd,slechts gestorven.…

zij verheffen zich in onaantastbare formaties stapelen agressie na uitgesproken te zijn ongelijnd zwieren woorden als denkbeeldig eiland in de grote oceaan zonder ooit te standen tot hij zijn wereldbeeld ontvouwt vrouwen charismatisch bindt in hun gezinssituatie mannen simpel om zijn vingers windt in bevestiging van hun bestaan…

Het rommelt weer behoorlijk in het noorden, Hans Alders is coördinator af. Zo’n functie leidt je langzaam naar het graf, Dat dat zo gaat is haast te triest voor woorden. Wie na hem komt zal zich er ook aan branden, En daarvoor is nog gas genoeg voorhanden.…

Om klachten over herrie te masseren Was er vanavond een belevingsvlucht Die kwam alleen wat later in de lucht Ze moesten er nog iets aan repareren En dat was één, tienduizend is het streven Dan gaan ze op de grond pas wat beleven!…

Kijk Klaas, hij kan het toch zo lekker zeggen De bijstandstrekkers moeten aan de bak Hij geeft ze even onderuit de zak De labbekakkerij aan banden leggen Gewoon wat borrelpraatjes voor de lol Daar zit die hele VVD mee vol.…

ik wist dat de bomen eens op zouden zijn van de rij die ik al een leven lang aan het tellen was waren zij ooit groot dan zijn zij nu klein in verscheidenheid seizoenen spelen voor stammen geen rol die zitten al overvol met data van voorbije tijden het aantal is ook niet van belang wel de vraag voor hoe lang ik tel en zie…

De cijferaar kon hier volop genieten, Bewezen werd steeds 1 + 1 = 3. Een plaatje ondersteunt de poëzie, Maar plaatjes lijkt men sinds kort te deleten. Wie graag wil dat het net wordt als voorheen Logt in en bij elk rijm ziet hij weer één.…