4.128 resultaten.
Nanda
netgedicht
3.0 met 607 stemmen
73.956 En als de muze weg is,
goed beschouwd als dood;
maakt alles wat ik met u schreef,
al klinkt het nog het mooist van al
zo leeg van woord, een weduwnaar.
Geef dan dit als laatste daad,
van uw as gewicht dit dicht;
dit requieum niet zwartomrand
voor u, niet jou, verlaat mijn hand.…
Lars
netgedicht
3.6 met 147 stemmen
42.818 met mijn handen in de aarde
weet ik weer van stof en steenslag
huil ik vecht ik tegen woede
wortels breken onkruid wint
hoor maar hoe de kleine twijgen
klagen want het kind is dood
op zijn graf de speelgoedberen
en de vragen en zijn naam
lang geleden rook de aarde
soms naar voorjaar en naar morgen
droegen appelbomen bloesem…
Seizoenen
netgedicht
3.2 met 124 stemmen
47.602 Ik sprokkel late stukjes
zomer in fragmenten
geel. De lente laat ik heel.
Het schuchter groen - nog nooit
kon ik wat aarzelt breken.
Jouw geur vleugt onvergeten door het gras.
Weet jij de bomen nog? En nog
waarom het was dat ooit
de herfst begon en onze dromen
met de vogels weken?
Nee, spreek niet van de winter -
het wordt nacht - de…
nog niet
netgedicht
2.7 met 240 stemmen
54.121 net als je denkt het komt goed
nog niet
net als je denkt ik krijg moed
nog niet
net als alles klaar is
nog niet
nu is het een ander die ik mis
en ik
nog niet…
oud
netgedicht
3.6 met 156 stemmen
35.279 pijnscheuten
schieten door me heen
rimpels
wanneer ga ik heen?
ik wil niet meer wachten
ik ben het zat
kwijt al mijn krachten
weer een kou gevat
het zicht wordt slecht
mijn handen trillen
ik wil geen gevecht
dood zou ik willen…
Teveel
netgedicht
3.2 met 125 stemmen
44.707 Teveel gedacht, geloofd en niet bereikt
met woorden die ik
niet vergeten kan
ben jij
weer verdwenen
als de lachende vreemdeling
die mij
nog steeds
wakker maakt
met koude
dromen…
Geprikkeld
netgedicht
3.6 met 84 stemmen
35.445 Kleine prikkels vallen als regen
Uit een inktzwarte lucht
Dwars door kaalgevallen bomen
Dwars door de mist van mijn zucht
De zucht waarvan ik het bestaan niet weet
De prikkels die mijn slaap verstoren
De angst die mij in tweeën spleet
De wereld draait als nooit tevoren
Mijn gevoel heeft nog nooit gelogen
Ik probeer trillend om te staan…
Kampvuur
netgedicht
3.4 met 70 stemmen
37.698 Het kampvuur is een rustpunt
een waar ik snel weer weg wil
vonken trekken aan mijn ogen, lonken
duwen m'n wangen, uren, naar waar het fris is, weg.
Anderen praten heel timide
laten terloops de waarheid vallen
over hun helden serieus, of
grappig over corpsballen
Jij staat midden in het vuur, je schreeuwt
"Ik lach alleen als jij lacht"…