binnenval
ik schilderde zachtjes een appel rond
maar hij keek op, hij had een mond
een lichaam viel in nat papier
verdween in kleur, bleef niet bij hier
een stem achter glas zei:
verdriet is traag, maar nooit voorbij
ik voelde hoe het adem nam
als stilte die van buiten kwam
een hoed dreef traag, een deur erin
ik deed hem open, stapte in
en daarbinnen regende het zacht
alsof de kamer zelf iets dacht
in mijn borst hing een lichte mist
zoals je iemand langzaam mist
13 mei 2025
Geplaatst in de categorie: algemeen