Doordrenkt drijven mijn gedachten terug naar een plek als Wateringen Naar een dag van herinneringen aan flirt en vertier waarbij de liedjes ons als muziek in de oren klonken en het bier in het vochtige gras vergoten vloeide en de massa naar testosteron en transpiratie stonk Ik verloor geenszins mijn wilde haren met krakersgloed en hanenkam…

Ik wil vrij zijn, vrij zijn als een vlinder, vliegend door de lucht, met heel wat zorgen minder. Ik wil vrij zijn, vrij zijn als een leeuw, jagend over de Afrikaanse savanne, pas slapen als ik geeuw. Ik wil vrij zijn, vrij zijn als een krokodil, zwemmend in de Amazone, zonder dat ik tijd verspil. Ik wil vrij zijn, vrij zijn als een…

De reiger danst met afgehakte poten de merel zingt met doorgesneden keel de dichter schrijft met haar ontstolen woorden alleen de laster is wat er blijvend blijft. De liefde leeft door haatdoordrenkte tijden rivieren stromen door een dijkdoorbroken land het werk gaat verder langs niet betaalde functies alleen de laster is iets dat blijvend…

Het leven liep niet bepaald over rozen Daar heb ik echt niet voor gekozen. Het heden is wrang, bitter en bang Ach, het gaat zo zijn stilletjes zijn gang. De nacht voelt bitterkoud en erg beverig Het ochtendgloren wordt toch wel wat zweverig. Een overwinning wordt vaak duur betaald Je kan dan wel pronken: 'k heb het gehaald. Een scherp…

met nog wat kreukels op haar wangen van het kussen dat zo heerlijk opgerold onder haar hoofd lag wordt ze wakker juist op het moment dat de nacht zich vol overgave geeft aan de nieuwe lentemorgen de vrouw ze knippert nog slaapdronken rekt zich uit haar haren nog wat verward de poes aan het voeteneind rekt mee een grote gaap en roets…

Hou mij vast en dans met mij door de dagen van ons leven dan zie je mij ten voeten uit veel meer kan ik niet geven Laten we dansen over de smalle grenslijn tussen liefde en haat waarheid en pijn onbetwistbaar bewijs van ons samenzijn alles heeft zijn prijs dus ik volg en jij leidt onze glazen zijn nog vol dus wij drinken...op de vrijheid…

Go with the flow het ritme van een krijger die niet het kaas van zijn brood laat eten maar toch de zachtmoedige blik in zijn hart en ogen weet te bewaren de wind fluistert zijn verhaal van liefde over wereldzeeën nestelt het in boomkruintjes waar vogels het in donsveren wijdgespreid in vleugelslag meedragen…

Op de vraag van een reporter op de Noordermarkt En hoe is het nu / volgens u gesteld met de vrijheid van meningsuiting in Nederland? antwoord ik, Je kan over het voetlicht brengen wát je wilt en hóe je maar wilt Of je het er levend vanaf brengt… dát is iets anders…

Ik kijk urenlang naar buiten door een open raam Doordat ik jou bij mij denk zie ik je buiten staan Dan verdwijnt opeens de stilte die maakt plaats voor een geluid vanuit binnen zoek ik je buiten maar het huis kom ik niet meer uit Ik heb jou hier niet nodig niet om te houden van Ik kijk gewoon naar buiten of ik je daar altijd vinden kan…

in de sporen van het leven worden die woorden bewaard die onthullen in plaats van verbergen losmaken wat knelt zó had ik de vrijheid willen beminnen benoemen het moment van de liefde dat uiteindelijk telt het gaat wel lukken aan het eind heb ik mijzelf verteld geïnspireerd door de reactie van Kerima Ellouise over het meelopen…

Slagregen geselt de straat Stralen als staal, Koude degens houwen zich wegen, Door grauwe atmosferen Hollen, stilstaan, schuilen Wolken huilen, tegenslag valt Neer Nog nederiger Nu buien dimmen, druilerige metamorfose Murw van misère, mat onder ‘n apathische apotheose Gedachten in regressie naar ‘n vroeger bestaan: Crescendo carrière, Sessie…

onbereikbaar maar altijd nabij nauwelijks voelbaar soms dichterbij dichter in mij kust mij voelt mij zo bereikbaar voelbaar nabij voor mij…

De esdoorn houdt in zijn wintertakken de wassende maan op haar plaats Een late gans vliegt door de nacht Het onvermoeibare water van de rivier draagt een boot naar de zee, die wacht Takken wijken, maan slaat op de vlucht…

De dag dat ik jou verliet, was het begin van mijn nieuwe leven. De dag dat ik alles achter liet, kon ik weer om mensen geven. Dat was de dag dat ik geen pijn meer voelde en alles anders was. De dag dat ik met volle teugen als een kind zo blij het van de daken wilde schreeuwen GODDANK ik ben weer vrij.…

nee ze was nooit in Spanje aasde niet op geld de tijd van in Sinterklaas geloven liet ze lang geleden achter zich zwarte Piet was een ander verhaal ze heeft wel iets met deugnieten wat is er goddelijker van smaak dan chocola smullen deed ze letter voor letter dus nu hij naar Spanje is gegaan gaf ze haar verlanglijstje mee niet alleen het…

Geen beeld staart me na in ’t vlokkend ijs wanneer ik ga in een tastbaar sterven dat lokkend fuift Stappen die gesmeed in ’t heetste vuur verliezen de glooiing van het besef en ik zal dapper wezen doch zonder moed, waag ik mij zonder lichaam in de vertes van jouw bestaan…

Vrijheid, neem me mee, naar de mooiste plekken, die je kent Vrijheid, pak mijn hand, toe, verlos me van de pijn Vrijheid, sla je open, glans met al je glorie, wees mijn waanbeeld Vrijheid, zeeën, bossen, laat me zien wat leven is Och vrijheid, draag me met je mee, Ik ben op zoek naar oneindigheid.…

ontwakend uit de begoocheling laat niets zich nog vangen in de wildernis der gedachten de steen van stoffelijkheid rolt uit het bewustzijn en zal weldra zweven als een komeet door eigen ruimte vrij van tijd richting oneindigheid…

Als mijn ogen open blijven, blijven ze gesloten voor het wonderlijke leven En als mijn ogen voor even dicht zijn geweest worden ze ondergedompeld in de verwondering van het leven.…

de plattegrond van deze stad met haar cirkels doodlopend op spoorlijnen waardoor men kan ontkomen aan doordraaien…