Droomkunst
Droomde gisteren van kunst.
Maar kon niet vaststellen of het kunst was.
Kon mooie kunst wezen, maar tegelijkertijd ook oerlelijke kunst.
Daarna zat ik me af te vragen wat kunst eigenlijk was.
Is kunst een vorm van expressie?
Of een inspiratiebron?
Is het tastbaar aanraakbaar?
Kan je het zien?
Moet je er om lachen?
Of ga je er juist van huilen?
Is het verdeeld in kleuren?
Of is het zwart wit?
Allemaal vragen, maar geen antwoord in deze droom.
Waar de vragen zich maar steeds meer opstapelden.
Wanneer mag je zeggen dat iets kunst is?
Moet je dan een professor in de geleerde kunstkenner wezen?
Of is kunst iets wanneer iemand vindt dat het kunst is?
Wat betekent het woord kunst eigenlijk?
Waar komt het vandaan?
Kunnen we het niet uiting noemen?
Of misschien wel hersenvertellingen, handbewegingen, praatemoties, beweging verfijning, superieure gereedschaphantering, maatschappelijk tegenstreven en zo voort?
Veel werd er niet duidelijk in deze kunstdroom.
Zag wel de het meest prachtige iets, kleuren, vormen, uitingen, emoties, inspiratie, uitvindingen, materialen, expressies, ideeën en zo kan ik nog uren doorgaan….
Eigenlijk zou iedereen zo’n kunstdroom moeten hebben.
Had ik dan toch nog één wijsheid meegekregen?
Je kan pas van kunst genieten als je er voor open staat
Het kan waarderen en begrijpen, hoe onbegrijpelijk het ook is
De moeite nemen om het innerlijke en bewustzijn te laten doorvloeien
Iedereen een prettige nachtrust toegewenst……
Geplaatst in de categorie: kunst
Strijden tegen de regels van de maatschappij, je eigen weg kiezen, je niets aantrekken van een ander. Als eenling je eigen pad banen. Sparrows fly in flocks, but eagles fly alone.
Jij bent zo'n adelaar!
De droom als muze.